Peru – Machu Picchu

30 Augustus – 7 September 2014
Het duurde even, de hoofdofficier maakte net onderdeel uit van de politie ceremonie maar toen kwam hij het Peruaanse grens kantoor binnen gerend om zijn handtekening onder onze importpapieren te zetten. Zijn haren zaten nog vol met de witte confetti die zojuist over de agenten was uitgestrooid.

De route voerde langs Lake Titicaca naar het noord westen. Aan de overkant zagen we Bolivia liggen. Aan de Peruaanse kant werd er dankbaar gebruik gemaakt van de vruchtbare oevers. t2 Chucuito_076Met de hand werd het land omgeploegd en gereed gemaakt voor de volgende Quinua graan aanplant. Verderop werden lange draden gespannen en vervolgens in elkaar gedraaid tot een stevig touw. Een klein jongetje deed vast wat voorwerk door de dunne draden uit de knoop te halen voordat ze opgespannen werden, dit was het dorp van de touwslagerijen.

Chucuito
We reden het dorpje in om de oude kerk te bezoeken toen we muziek hoorden. De kerkdeuren gingen open en drie schattige meisjes in mooie jurken kwamen bloemen strooiend naar buiten, gevolgd door een bruidspaar. t2 Chucuito_062Net als bij de politie plechtigheid kreeg ook hier iedereen witte confetti over het hoofd gestrooid. Plichtsgetrouw volgde de kus onder de bloemenpoort waarna het bruidspaar de dans op het kerkplein openden. De bruid leek niet al te blij met de hele situatie maar de rest van de familie was wel in voor een dansje. De grote vrachtwagen was helemaal gepoetst en prachtig versiert, hij diende graag als trouwauto.

t2 Chucuito_085Het kleinere kerkje annex tempel stamde vermoedelijk al uit de Nazca periode (500-800 na Chr). Nog altijd intensief in gebruik net als de begraafplaats waar we een graf uit 2014 zagen liggen. Op het naastgelegen terrein bevond zich de Templo de la Fertilidad uit dezelfde periode en net als de kerk in goede staat. De muur was opgebouwd uit grote nauw aansluitende keurig passende rotsblokken. De statige beelden die de vruchtbaarheid symboliseerden sierden de binnentuin.

Sillustani
Er hing een donkere en zeer dreigende lucht boven ons en net nadat wij op de parkeerplaats geïnstalleerd waren brak het noodweer los. Bliksemschichten scheerden over het landschap. Heel even lichtte de grote graftombes bovenop de berg op, al snel gevolgd door duisternis en enorme donderslagen, een zeer indrukwekkend schouwspel.

t3 Sillustani_055De nachtwaker wilde ons graag rondleiden in het kleine museum en vertelde enthousiast over de zeer oude geschiedenis van Sillustani maar niet nadat er eerst wat kletspraatjes en traditionele kadootjes uitgewisseld waren. Wij kregen twee kleine beeldjes van een soort stiertjes die we al eerder in een groter formaat op de daken van Peruaanse huizen hadden gezien. Ons Ibex huisje was maar klein dus deze beeldjes zouden goed in staat moeten zijn om ons reizende huis te beschermen zoals de legende luidde. Wij boden de man onze laatste originele Haagse hopjes als Nederlandse souvenir. Echt tevreden was hij er niet mee maar toen hij er ook nog een pen bij kreeg nam hij genoegen met zijn kado.

De graftombes lagen op een prachtige lokatie met uitzicht over de bergen en een groot eiland in het meer. De graven stammen uit verschillende periodes en hoewel de Inca’s een belangrijke rol speelden zijn er hier al ruim voor hen de eerste graven gebouwd. t3 Sillustani_082Er is ondermeer aarde werk gevonden uit de Paracas tijd (500 voor Chr- 400 na Chr) maar ook rijker gedecoreerd aardewerk en koperen gebruiksvoorwerpen uit de Nazca tijd (500-800 na Chr). De gemummificeerde lichamen in rieten mandjes stamden uit het Inca-Chincha tijdperk (1000-1450 na Chr). Wel 32 gemummificeerde mensen zijn in een tombe gevonden. Volwassenen met opgetrokken knieën om ruimte te besparen maar ook kleine kinderen en zelfs een foetus. Pas in 1971 is er uitgebreid archeologisch onderzoek gedaan naar de Sillustani graven. Hierbij is ook een vrij grote hoeveelheid zuiver gouden en zilveren sieraden en rituele gebruiksvoorwerpen gevonden. Inmiddels hebben die elders een plekje in een groter museum gekregen.

Cusco
De hoofdweg leidde ons samen met vele anderen dwars door de stad en eindigde op de groentemarkt. Talloze tuk-tuks, riksja fietstaxi’s en minibusjes vochten om een plekje op de weg. Even buiten de stad had het wat weg van Albanië: over een lengte van nog geen 10km troffen wij wel 30 benzinestations aan. De meeste nog maar net af of zelfs nog in aanbouw. Daarna volgden vele kilometers door een heuvelachtig landschap voorzien van geel gekleurd gras in combinatie met zwart lava gesteente.

t5 Cusco_067Wij hadden het al vaker gehoord en konden het alleen maar beamen: Cusco was een prachtige stad met een fijne relaxte sfeer. Kleine slingerstraatjes met klinkertjes en kinderhoofdjes waar we met de auto maar net doorheen konden. Voor de scherpe bochten moesten we een aantal keren steken maar het paste allemaal net. De stad stond vol met indrukwekkende architectuur en grote oude gebouwen met prachtige beelden en ornamenten in zeer goede staat. Bij een dansshow in het stadstheater maakten wij kennis met de traditionele klederdrachten en luisterden we naar de oorspronkelijke melodieën die door het orkest gespeeld werden.

Rondom Cusco lagen een heleboel Inca ruïnes waaronder het Saqsayhuaman fort van waar we een mooi uitzicht hadden over Cusco en t5 Cusco_060waar nogmaals duidelijk werd hoeveel kerken er in de stad te vinden waren. In de hoofdstraat was men bezig met een groot archeologisch onderzoek, onder de straat waren weer bouwwerken uit de incatijd gevonden. De naastgelegen kathedraal is in de tijd van de Spanjaarden gebouwd, precies op de plek waar ooit de grootste Inca tempel heeft gestaan. De waterbron middenin de kathedraal is nog een stille getuige uit die tijd.

t9 Moray_069Bij Moray zagen we perfect ronde terrassen die door de Inca’s als akkerland bebouwd werden. Dankzij een ingenieus systeem werd het water wat uit de berg stroomde opgenomen in het terras en daarna doorgevoerd naar de volgende laag. Hierdoor had ieder niveau voldoende water om vruchtbaar te zijn zonder dat het te nat werd. Het is zeker niet ondenkbaar dat de landbouwgebieden van de Inca’s vruchtbaarder waren dan de akkerlanden tegenwoordig zijn.

Heilige vallei en Ollantaytambo
Een prachtige bergachtige omgeving, steile rotswanden en rijk begroeide bergen voerde ons door piepkleine dorpjes richting de Heilige vallei en Ollantaytambo. Kinderen speelden met hun zelfgemaakte vliegers. t7 Ollantaytambo_065De regen werd harder en de wind stak op, de temperatuur daalde sterk terwijl wij in hoogte stegen. Plotseling zagen we helemaal niets meer, de hele voorkant inclusief de voorruit van de auto was bedekt met een dikke laag bruine modder. De ruitenwissers konden het zware werk niet aan maar wel hadden we een tegenligger aan zien komen dus werd het even spannend. Nadat we langs de kant van de weg een paar liter water over de voorruit hadden gesproeid konden wij weer verder.

Het grote Inca fort gelegen tegen de steile bergwand was al van een afstand te zien. Het fort was gebouwd als handelscentrum maar vooral ook ter verdediging van de Heilige vallei. In 1536 heeft dit militaire fort een belangrijke rol gespeeld bij de verdediging tegen de t7 Ollantaytambo_108Spanjaarden die deze bijzondere plek graag van de Inca’s overnamen. Het was een hele klim om via de trappen langs de vele terrassen naar boven te komen maar gaf een prachtig uitzicht over de vallei. Van bovenaf was er een vorm van een maiskolf te herkennen, een structuur die de Inca’s vaker gebruikten maar waar bij de meeste gebouwen nog maar weinig van bewaard is gebleven. Het heldere water stroomde uit de bergen via het fort naar de watertempel waar men het water in haar zuiverste vorm als heilig beschouwde. Samen met de hoger gelegen tempel van de zon dienden deze plek als ceremoniële plaats. In de berg tegenover de tempels was het silhouette van een gezicht te zien, het gezicht van Wiracochan (ook wel Tunupa genaamd), de belangrijkste schepping God van de Inca’s in Peru.

t7 Ollantaytambo_147Wij kampeerden op het parkeerterrein tegenover het fort en schuilden tussen de vrachtwagen in verband met de opstekende wind, iets wat we in Brazilië geleerd hadden. Terwijl wij luisterden naar het zoveelste blaffende hondenconcert en de luid toeterende trein op de achtergrond vielen wij in slaap terwijl de regen op het dak kletterde. De volgende ochtend was er nog maar weinig van de omringende bergen te zien, alles was gehuld in een zeer dichte mist en het dorpje vertoonde heel wat diepe modderplassen. Vrouwen in prachtige traditionele kledij hielden hun hoed voorzien van linten en bloemen stevig vast tegen de wind, de kleine kindjes verstopten zich in het kleurrijke doek op moeders rug.

Richting Machu Picchu
Een eindeloos aantal haarspeldbochten volgden en tussen de regendruppels en mistflarden door konden we een blik werpen op de rijke begroeiing van de steile rotswanden van de Andes. t8 onderweg St Terresa_055We passeerden een aantal ruïnes, deze streek was druk bewoond in de tijd van de Inca’s. De rivieren waren goed gevuld, met veel geweld stortte het water zich naar beneden en regelmatig vervolgden de watervallen hun route over de weg. Vanaf 4000mtr hoogte zagen we de sneeuw weer op de bergen liggen en op 4200mtr reden we door een sneeuwbui. Toen op nog eens 100mtr extra hoogte ook de mist haar intrede weer deed was er nog maar weinig van het (uit)zicht over. De temperatuur kwam niet hoger dan 1C en de bevroren modder op de weg gaf een extra winters gevoel. De hooggelegen lagunes zagen er prachtig uit maar het was nu toch echt iets te fris voor een duik in het water.

Roadblock
Grote rotsblokken waren van de bergen naar beneden gerold. Zigzaggend reden we om de grote en kleinere keien en omgevallen bomen door. Samen met de teksten op het asfalt kregen wij echter onze vraagtekens bij deze wegversperringen. Even later werd ons vermoeden bevestigd: we hadden te maken met roadblocks. Een stuk of 50 (voornamelijk) mannen maanden ons te stoppen hoewel we door de opgeworpen blokkade bij het dorp Amaybamba sowieso niet zonder problemen hadden kunnen passeren. De vervolg route tot aan Machu Picchu was volledig afgesloten uit protest tegen de regering. Het probleem zat hem in het feit dat zowel Peruaanse brandstof als gas te goedkoop aan het buitenland verkocht zou worden en dat de mensen in de meer afgelegen streken daar de dupe van werden, voor hen steeg de prijs juist en vormde de verkrijgbaarheid een groot probleem.

Uiteraard hadden wij begrip voor deze mensen maar helaas waren wij niet in staat om daar iets aan te veranderen. Voor ons was het een probleem dat we niet door konden en wij het dure ticket voor Machu Picchu in onze zak hadden wat uitsluitend de volgende dag geldig was. Men begreep ook onze kant van het verhaal waarop een vergadering onder de mannen belegd werd. t8 onderweg St Terresa_076Plotseling klonk het fluitsignaal een snel klom een grote groep sterke mannen en vrouwen in de gereedstaande truck om zich naar een andere barricade te begeven. Wederom werd er een vergadering over ons belegd, nu onder de overgebleven vrouwen. Net als de mannen eerder besloten hadden mochten wij even later doorrijden van de dames, dit in tegenstelling tot de wachtende vrachtwagen chauffeurs die er al een aantal dagen stonden. Wij moesten echter nog een uurtje geduld hebben wat gevuld werd met kletsen met de dorpsbewoners en vragen van nieuwsgierige kinderen beantwoorden met een hoop gegiechel tot gevolg. later zagen we de tekst ‘Viva la Paro’ in het stof op de auto geschreven staan: ‘leve de staking’.

Na 55 minuten kregen we een teken dat we door mochten. Snel rondde wij ons gesprek af begroette de dorpsbewoners zwaaiend om onze route te vervolgen. Voor ons reed een personenauto gevuld met locals die vanwege een sterfgeval toestemming hadden gekregen om de roadblock te passeren. Even verderop lagen grote stenen op de weg en met vereende krachten werden die opzij gelegd. Wederom ontweken we grote en kleine keien en omgehakte bomen. Een flink aantal auto’s met lekke banden en/of ontbrekende wielen en kapotte ruiten stond langs de kant van de weg.

Vlak voor Huydro stuitte wij op een langere rij vrachtwagens, bestelbusjes en personenauto’s. Een groep van ca 100 vrij agressief uitziende mannen vormde de volgende blokkade. t8 onderweg St Terresa_074De auto voor ons mocht door maar bij het zien van onze Ibex klonk de fluittoon waarop nog ongeveer 50 mannen en vrouwen aan kwamen rennen. Een zeer boze vrouw verscheen aan ons raam en beval ons om te keren. Vriendelijk probeerden wij ook met deze mensen te overleggen en gaven aan hun probleem volledig te begrijpen maar vertelden hun ook dat wij graag Machu Picchu wilden bezichtigen. Hier hadden ze echter geen boodschap aan en de sfeer werd steeds grimmiger en de dreigementen werden sterker. Hun blok hout met een grote spijker er in lieten ze duidelijk zien, de oorzaak van de vele lekke banden die we al gezien hadden. Dat ook onze voorruit het niet zou overleven als we door zouden rijden maakten ook meerdere boze mannen ons duidelijk. Er zat niets anders op dan dit enge en grimmige dorp zo snel mogelijk te verlaten en om te keren.

Bij Amaybamba werden we vriendelijk maar verbaasd ontvangen, ze hadden niet verwacht om ons zo snel alweer terug te zien. Het speet ze, zij hadden gedaan wat ze konden maar de volgende groep wilden ons niet doorlaten. Hoe de volgende vier of vijf groepen gereageerd zouden hebben zouden we nooit te weten komen, zover kwamen we niet. Met een zware rugzak op de rug wandelden twee Duitse toeristen langs de weg, terug naar Cusco. t1 Machu Picchu_054Een wandeling van ongeveer 200km door weer en wind, ook hun plan om naar Machu Picchu te gaan viel door de blokkades in het water, er was geen vervoer mogelijk. De eerste 100km konden wij ze meenemen en in Ollantaytambo kregen ze een lift van een vriendelijke buschauffeur. Bij het treinstation in Ollantaytambo slaagden wij er in om twee -zeer dure- treintickets voor de volgende dag te bemachtigen om zo toch nog op de gereserveerde dag naar Machu Picchu te kunnen gaan.

Machu Picchu
De perronopzichter luidde de grote bel, de trein kon vertrekken. We reden door een prachtige jungle omgeving vol varens, rode bloemen en talloze verschillende bomen- en plantensoorten, naast ons stroomde de rivier. t1 Machu Picchu_075Na 1,5 uur bereikten we het toeristendorp Aqua Caliente van waaruit de bus vertrok die ons verder omhoog voerde. Via scherpe haarspeldbochten door de steile bergen bereikten wij Machu Picchu op ruim 2400mtr boven zeeniveau. Vanaf een afstandje zagen we het indrukwekkende centrum voor ons liggen. De zonnestralen verlichtte de ruïnes en de agrarische terrassen.

Er heerst nog steeds vrij veel onduidelijkheid over het ontstaan van Machu Picchu en waarom de Inca’s deze stad hier rond 1440 onder leiding van Pachacuti gebouwd hebben. t1 Machu Picchu_098Er zijn verschillende theorieën over maar een echte overlevering is er nooit geweest. In de tijd van de Inca’s werd er tenslotte niets op schrift gesteld. Er zijn echter wel knoopwerken gevonden met verschillende kleuren en afmetingen, dit was de manier voor de Inca’s om informatie over te brengen. Helaas is echter niemand meer in staat om deze codes te lezen. Ook is het onduidelijk hoe de plaats in de tijd van de Inca’s genoemd werd, de naam Machu Picchu is pas bij de herontdekking in de 20ste Eeuw ontstaan. Machu Picchu is vermoedelijk gebouwd als administratief en politiek centrum maar ook de religie speelde een hele belangrijke rol.

Machu Picchu is gebouwd op een centraal punt tussen de vier windrichtingen in en wordt daarom als heilige plek beschouwd. Door het rotsdal stroomt de Urumba rivier. In het noorden en het zuiden liggen twee enorme bergen: Machu Picchu (de oude berg in Quechua) t1 Machu Picchu_107in het noorden en de Huaina Picchu (de jonge berg in de Quechua taal) in het zuiden. In het oosten ligt de weelderige jungle, in het westen de vrij kale Andes. De grote rots in de zonnetempel lag op het kruispunt van deze vier richtingen en zowel op 21 juni als op 21 december schijnen de zonnestralen door de openingen in de tempel op de rots. Hiermee hadden de Inca’s een zonnekalender in de tempel. De grote centrale tempel was gericht aan Wiracochan, de God van de schepping.

Naast de tempels lagen de terrassen die steil tegen de bergwand opgebouwd waren. Dit waren de agrarische gebieden en dankzij zeer vernuftige systemen qua bewatering waren deze gebieden zeer vruchtbaar. De gebouwtjes naast de terrassen dienden als opslag en voorraadkamers. De lama’s scharrelden rustig tussen de bezoekers van de terrassen door en knabbelden aan het groene gras. t1 Machu Picchu_108Lange tijd was de stad uitsluitend te voet bereikbaar via de beroemde meerdaagse Inca trail. Al van verre zag men bezoekers aankomen en vanaf de uitkijkpost zond men met gouden spiegels lichtseinen door naar de stad. De Spanjaarden verwachtte hier een stad van goud en zilver maar troffen slechts goudgele zandvloeren en goudgele strodaken aan. De nissen van de tempels waren leeg, in een aantal andere nissen trof men nog wel mummies aan, de overblijfselen van hooggeplaatste personen. Vermoedelijk hebben de Inca’s het goud en zilver uit de tempels mee genomen op hun vlucht voor de Spanjaarden maar er is nooit iets van terug gevonden. De meesten mensen vluchtte de zeer dichte jungle in. Bij de huidige Queshua bevolking heerst sterk het vermoeden dat er ergens in de moeilijk begaanbare jungle nog een verborgen stad moet zijn met verborgen schatten en mummies uit Machu Pichhu. Nog niet zo lang geleden is er weer een nieuw Inca pad door de jungle gevonden.

Machu Picchu ligt in een gebied wat ongeveer 250 miljoen jaar oud is. Het meest voorkomende gesteente was graniet wat relatief gemakkelijk te bewerken was en daarom ook als bouwstenen gebruikt werd. De muren zijn gemaakt van grote witte granieten blokken die volgens een ingenieus systeem op elkaar werden gestapeld. t1 Machu Picchu_142Door de bovenkant van een blok uit te hollen en aan de onderkant een bol te maken paste de blokken perfect in elkaar en ontstond een stevige constructie. Een dubbele deurpost in het graniet gaf aan dat wij ons weer op een heilige plaats begaven. In eerdere tijden was deze plek niet toegankelijk voor de ‘gewone’ mens. In de watertempel lagen twee ronde cirkels op de grond, gevuld met een klein laagje water. De spiegels die hierdoor ontstonden reflecteerden de sterren van waaruit men boodschappen afleidde die er in de sterren geschreven stonden.

t1 Machu Picchu_100De centrale open plaats was een gezamenlijke ontmoetingsplek. Door de goede accoustiek kon men vanuit de hoger gelegen terrassen mededelingen doen aan het gehele dorp. Dit was ook de plek waar de lama geofferd werd aan de Goden. Het was de bedoeling dat het hart van het dier nog klopte op het moment dat het verwijderd werd, dat betekende goed nieuws waarop iedereen begon te dansen en te zingen. Lukte dit echter niet dan betekende het slecht nieuws en brak er geween uit. In de hoop om het getij te keren werden er vervolgens nog vele andere dieren geofferd.

De stad is halverwege de 16e Eeuw door de Inca’s verlaten en in de vergetelheid geraakt, mede door de bijna onbereikbare lokatie. De plek werd 1911 per toeval herontdekt. De natuur had de stad inmiddels geheel in beslag genomen. t1 Machu Picchu_129In 1913 besteedde National Geographic een heel nummer aan Machu Picchu wat voor veel bekendheid zorgde. In 1930 zag de Peruaanse regering het belang van deze plek in en begon met opgraaf en herstel werkzaamheden. Sinds 1983 staat Machu Picchu op de wereld erfgoedlijst van UNESCO en daarmee hoopt men deze unieke plek te beschermen. De kunst, architectuur en techniek in volledige harmonie met de natuur en haar omgeving maken deze plek uniek. De grotendeels onbekende maar tegelijkertijd fascinerende achtergrond van Machu Picchu zorgt ervoor dat deze plek extra bijzonder aanvoelt.  Wij waren dan ook erg blij dat het toch gelukt was om dit mee te maken. Paul en Catharina: ontzettend bedankt voor dit mooie kado, ons bezoek aan de bijzondere plek Machu Picchu!

Foto album Peru – Machu Picchu:

Peru Cusco
Peru Cuscoaug 30, 2014Google Maps Location Photos: 33
Peru Machu Picchu
Peru Machu Picchusep 6, 2014Google Maps Location Photos: 18
 

Wij gaan nu naar Paracas in het westen van Peru….