Paraguay

20 – 24 Mei 2014
Vol verbazing bladerde hij ons paspoort door: wat veel stempels van deze reizigers! Zorgvuldig plaatste hij zijn eigen stempel en vulde daarmee onze verzameling aan met een toegangsbewijs voor Paraguay. We werden naar een klein kantoortje geleid verderop in het oude gebouw waar we samen met de beambte een groot formulier voor de auto invulde wat vervolgens ergens in een map verdween. Hier geen computersystemen of ingewikkelde scans, pen en papier functioneerden prima.



Encarnacion
We reden Encarnacion binnen en al snel viel ons de totaal andere sfeer op. Dit deed weer vertrouwd Afrikaans aan: met een temperatuur van tegen de 30 graden lekker warm, stoffige straten en de straatverkopers die hun sterk gekleurde waren aanprezen. Door de luchtvochtigheid voelde het tegelijkertijd wat Aziatisch en de onafgebouwde panden deden ons aan Albanië denken. Op de begane grond was alles klaar en werd er handel gedreven terwijl op de bovenste verdieping de metalen pennen nog uit het beton staken, wachtend op verdere afbouw die waarschijnlijk helemaal niet zou komen. Al snel hadden wij bekijks en werd er naar ons gezwaaid.

t8 Itaipu-015De straten waren rijkelijk versiert met rood – wit – blauwe vlaggen, sommige gebouwen hadden er een mooie oranje kleur bij: wat een welkom met die vertrouwde Nederlandse kleuren! Ondanks dat er een rond symbool in het witte gedeelte van de Paraguayaanse vlag hoort was dit vaak niet aanwezig waardoor het leek alsof de Nederlandse vlag de straten sierden.

t6 EncarnacionHet verkeer deed maar wat, lapte alle mogelijke verkeersregels aan de laars. Als ze de hoek om wilden namen ze gewoon de kortste bocht, zowel bij rechts-, als bij linksaf. Recht doorgaand verkeer moest dan maar even wachten. De stoplichten stonden heel bijzonder afgesteld: geen combinatie van richtingen maar slechts een kant tegelijk. Niet verwonderlijk dus dat het wel even kon duren voordat het groen werd. Er was vast iemand afgestudeerd op de ingewikkelde dubbele rotondes met extra uitgangen en eenrichting zijwegen maar wij waren duidelijk niet de enige die er niet veel van snapten. Aan de andere kant van de brug, in Argentinië hadden we ook al een aantal van dit soort ingewikkelde constructies meegemaakt, waarschijnlijk van dezelfde ontwerper.

t1 Encarnacion-003We genoten van de zon op het strandje, struinden langs de boulevard en zagen de zon ondergaan vanaf het terras bij een strandtent terwijl de vleermuizen overvlogen. We verbaasden ons over honderden meters verlaten dubbele tribune met daartussen een betonnen pad tot we ontdekten dat dit de tribunes waren die tijdens de carnaval gebruikt werden en waartussen de praalwagens reden. Helaas waren wij hiervoor niet in de juiste periode. Zagen we in Argentinië en Uruguay al mensen met thermosflessen lopen, hier waren ze nog een slagje groter. Rijk versiert, compleet met een bekerhouders boden deze flessen zeker twee liter kruidenthee. Hier in de koude variatie als verfrissende drank.

La Santisima Trinidad del Parana
Terwijl de heftige regen en onweer losbarsten boven Encarnacion besloten wij de verderop gelegen historische sites te bekijken. t2 Trinidad-009De Jezuïeten hadden in Trinidad een stadje op de heuvel achtergelaten. Inmiddels vooral ruïnes maar de grondvormen van de kleine huisjes, de zuilengalerij met daarachter de winkeltjes en de Iglesia Mayor (grote kerk) waren nog herkenbaar aanwezig. De uitkijktoren stond fier op zijn plek en het rode steen vormde een mooi contrast tegen het heldere groene gras. Groene papegaaien vlogen over en streken neer in de boom. Een gedeelte van de muurdecoraties was nog in tact hoewel een aantal beelden hoofden mistte. Plotseling begon het te stortregenen maar kort daarna kwamen heldere zonnestralen door, een mooi licht scheen over de ruïnes. Twee kleine uiltjes keken vanaf de kerkmuur toe: de kerkuiltjes van Trinidad.


Jesus de Tavarangue
De volgende Jezuïeten nederzetting was Jesus de Tavarangue uit 1685 en werd gedomineerd door een kerk met klokkentoren, daarnaast de basisvormen van de school en de opslagruimtes. Voor de entree van de kerk lag het gezamenlijke middenplein, t3 Jesus-024daarnaast de restanten van de huizen van de oudere mannen.Vanuit verschillende doorkijkjes konden we een blik werpen op de landelijke omgeving in combinatie met hoge palmbomen. Het vogelgezang weergalmde in de dakloze maar gedecoreerde kerk. In het steen waren diverse vormen uitgehakt. De bouwwerken zijn helaas nooit afgemaakt omdat de Jezuïeten voor die tijd verjaagd werden uit het gebied (in 1767) en niemand zich geroepen voelde om het project van de missionarissen af te maken.

San Cosme y San Damian
t4 Sterrenwacht Damiam-001Al vanaf begin 1700 werd er onderzoek gedaan vanuit dit kiene planetarium en nog steeds speelt het sterrenkundige centrum een belangrijke rol. 
Hoewel het een vrij technisch verhaal was deed de gids erg haar best om haar kennis en enthousiasme over de sterren op ons over te brengen in het Spaans. Ze toonde ons tekeningen van de oude Indianen en daarmee de verklaring hoe sommige sterrensets aan hun naam zijn gekomen. Op de sterrenwijzer buiten was te zien welke sterren en planeten er in een bepaalde maand zichtbaar waren. Nieuwsgierig draaiden wij de wijzer even door naar de Capricorn.

De oude Jezuïeten kerk speelt ook vandaag de dag nog een belangrijke rol in het leven van de dorpsbewoners van San Damian. Statig stonden de beelden van diverse persoonlijkheden opgesteld, opvallend waren de verschillen in stijlen. De ene vrij eenvoudig en haast kinderlijk, de ander zeer gedecoreerd en kitscherig. In een aantal klaslokalen sierden originele fresco’s het plafond en was het houtsnijwerk in de deuren nog in tact.



Modderpad
Het hobbelige keienpad voerde door kleine Afrikaanse aandoende dorpjes, eenvoudige houten huisjes met golfplaten daken en een koe grazend in de voortuin. Door de aanhoudende regen was het grasveld inmiddels omgetoverd in een modderpoel die doorliep via de buitenkeukens tot in de woonkamers. Inmiddels deed de schemering haar intrede, gevolgd door een zeer donkere avond, het was tenslotte al 17:30 uur. Nergens een camping of hotel te vinden, de paadjes werden smaller en modderiger. Een vriendelijke citrusboom nodigde ons uit en zo sliepen wij die nacht tussen de naranja’s terwijl de regen op het dak van de tent kletterde.

t7 Binnenland modder-002Wij glibberden door de modder, de auto veranderde meer en meer in een oranje moddervoertuig. Terwijl de voorkant zich een weg baande door de diepe glibberige kuilen week de achterkant uit om bijna in de naastgelegen geul te verdwijnen. Zigzaggend kropen wij voort over het gladde modderpad terwijl de regen en storm aanhielden en de temperatuur niet hoger kwam dan 10 C. Het profiel van de grove modderbanden werd volledig gevuld door dikke plakkerige rode klei. Een plens oranje modderwater kwam op de voorruit terecht, deze plas was wat dieper dan we verwacht hadden.Voorzichtig probeerden we de voetganger te ontzien maar aan de oranje vlekken in zijn kleding te zien was hij al heel wat modder gewend.

Ciudad del Este
Een complete verkeerschaos, terwijl het verkeer volledig vaststond in de nauwe straatjes persten vele taxibrommers zich er toch nog tussendoor om hun sms’ende gasten zo snel mogelijk op de plaats van bestemming te brengen. Behendig paste Ray zijn ‘Kampala’ rijmethode toe en liet de kaas niet van zijn brood eten. t9 Ciudad del Este-001Terwijl de agent aan de kant toe stond te kijken probeerden twee mannen wat orde te scheppen en aanwijzingen te geven maar toen bleek dat men niet van plan was om te luisteren gaven ze het op. De winkeliers stonden in de deuropening toe te kijken, ook de ondernemer van de parkeerplaats annex autowasserij stond met zijn handen in zijn zij, niemand kon bij hun bedrijfje komen. De hoofdwegen waren tijdelijk afgesloten vanwege een demonstratie van taxi chauffeurs later die avond. Het vuurwerk knalde, honderden met ballonnen versierde taxi’s en taxi brommers bezette de kruispunten. Zwaar bewapende agenten hielden de vreedzame demonstratie goed in de gaten.



t8 Itaipu-005Itaipu 

Wij sloten ons bezoek aan Paraguay af met een bezoek aan de Itaipu dam. Samen met Brazilië heeft Paraguay hier in de jaren ’70 een enorme dam gebouwd. Dit project aan de Iguaçu rivier wordt als een van de zeven wonderen van de moderne wereld beschouwd. Itaipu heeft een indrukwekkende energie opbrengst van 14.0 miljoen kW, de hoogste opbrengst ter wereld. Het waterreservoir kan 29 biljoen m3 water herbergen, de dam is ruim 7,5 km lang.

Het stukje Paraguay wat wij bezocht hebben kende sterke contrasten. Historische en supermoderne bouwwerken, zonnig strand en heftige regen met diepe moddertracks, kleine rustige dorpjes en super drukke steden die ons beiden sterk aan Afrika deden denken. Al met al een boeiend land waar wij een paar dagen van mochten proeven.

Foto album Paraguay:

Paraguay
Paraguaymei 19, 2014Google Maps Location Photos: 27
 

Wij gaan naar Brazilië Iguaçu….