24 – 25 mei 2014
Na een heerijk ontbijt bij hotel Austria, compleet met Oostenrijkse inrichting, Oostenrijke gasten, Oostenrijk eten en Oostenrijks bier, gingen we weer verder naar het volgende land, Brazilië. 
Nog even de laatste Paraguay Guarani omzetten in brandstof en dan naar de grens. 
In Ciudad del Este in Paraguay wordt alles verkocht tegen lagere prijzen dan in Brazilië en alleen de beste kwaliteit namaak. Er is dus een levendige handel over de grens. 
Een lange file gaf al aan welke kant we op moesten. Net als in Afrika liepen straat verkopers tussen de auto’s door met sinaasappels, opladers en zakdoekjes. Ook ruitenwissers van die mooie flexibele die waren toch veel beter dan die ouderwetse die wij hadden alleen waren die van ons ook veel kleiner dan de aangeboden modellen.

Na een half uur zagen we het douane kantoor. Een agent hield de file tegen zodat wij rustig achteruit het parkeervak in konden steken. 

Binnen waren we de enige dus het was snel geregeld. Nog even het formulier van de auto inleveren en met wat hulp van de agent konden we weer aansluiten. 
Een lange brug vormde de grens en aan de overkant waren we weer de enige die uit de rij gingen. Al snel kregen we de benodigde stempels nu nog naar het kantoor voor de auto import formulieren. Tja nieuw land, nieuwe taal. Hoe vragen we dat nou weer in het Portugees? Na wat gestuntel werd duidelijk dat deze formulieren in Brazilië niet nodig zijn. Wij konden verder maar bij vele anderen stond de inhoud van de kofferbak uitgestald op lange tafels. i-Phones, stapels ‘merk’kleding en wat Ray-Ban zonnebrillen. Tv’s, dekens, thermosflessen, te veel om op te noemen. 
Een vriendelijke man gaf ons snel aanwijzingen hoe we bij de watervallen konden komen en waar een camping was. Hij had het goed uitgelegd en we konden het vrij makkelijk vinden weer een taal overwinning ditmaal in het Portugees.

Iguaçu
Nieuwsgierig kwamen ze op ons af deze mooie Coati (Neusbeer). Hun puntige snuit richtten ze omhoog om een spoor van lekkere etenswaren op te pikken. Teleurgesteld liepen ze door toen ze bij ons niets vonden. Een Japanse dame had echter wel iets lekkers in haar tasje maar met haar hoge en harde piepgeluiden wist ze het dier weg te jagen. Helder gekleurde vogels verscholen zich hoog in de bomen maar verraadde zichzelf door hun gezang. Een paar apen slingerden van boom naar boom.

Wij wandelde omlaag over smal pad door een stukje tropisch bos en tussen de takken door zagen we af en toe al wat water. Vanaf een bordes zagen we pas hoe groot een waterval kan zijn. Geweldig. Natuurlijk waren we in Zambia bij Victoria fall’s gestopt maar daar was het zo goed als droog. Hier in Iguaçu stortte het water bulderend omlaag. Overal aan de horizon was waterval, soms een stukje bos of rots maar vooral waterval. 
Bij een brug werd duidelijk waarom alle Japanners een regenjas droegen. Zij waren door de touroperator voorbereid. Het begon met een mistvlaag maar naarmate we verder de brug opliepen veranderde het in een forse regenbui compleet met sterke wind. Vlak naast ons raasde het water van de enorme waterval omlaag. Even werd de lucht wat blauwer en gaf een mooi contrast met het witte water: heel indrukwekkend.

Drie landen punt
Links aan de overkant lichtblauw en wit, vla achter ons geel en groen, rechts aan de overkant rood, wit en blauw. Dit waren de kleuren van de landsvlaggen, hier uitgebeeld in obelisken om het drie landenpunt te markeren. Argentinië, Brazilië en Paraguay werden gescheiden door de rivier. We realiseerden ons dat alle grenzen die we tot nu toe over waren gegaan in Latijns Amerika gevormd werden door natuurlijke water grenzen.

Weer regen
Wij kregen even een Afrika gevoel, op de camping stonden twee grote Rotel bussen voor de winter geparkeerd. Verder was de camping leeg. We konden nog snel voor het donker koken en ons nieuwe grote (oranje) grondzeil uitproberen. Het plan was om het over onze daktent te trekken en dan aan de achterkant en zijkant als luifel uit te laten steken. Zo zou het minder inregenen in ons bed en stonden we droger te koken. 
Wat een gehannes, na een uur hadden we nog een klapperend doek. Stel je voor dat dit zou moeten als het regent. Die nacht ging het weer regenen, gelukkig bleef de tent binnen deze keer droog maar weer hadden we koffie en ontbijt buiten in de regen en moesten we de tent nat inklappen. 

Eigenlijk zouden we weer Argentinië in rijden om daar de andere kant van de watervallen te bekijken maar met zoveel regenwater zie je niet meer wat wat is. De hot spring was gesloten en de winkels ook, we zaten al drie uur in de auto te twijfelen waar we heen moesten gaan. En, het bleef maar regenen, het water zakte samen met de moed in onze schoenen en bezorgde ons een natte bokkenpruik. Uiteindelijk hebben we een kamer geboekt bij een backpacker hostel met camping, zwembad (nu ook op het parkeerterrein), bar en internet. De watervallen komen nog wel als het droog is.

Foto album Brazilië Iguaçu:

Wij maken even een uitstapje naar Argentinië Iguazu….