26 mei 2014
Wederom een grenspost, we verlieten Brazilië voor een kort uitstapje naar Argentinië om de Iguazu watervallen vanaf de andere kant te bekijken. Met een paar stempels was de Braziliaanse kant snel geregeld. In het bovengelegen kantoor zagen we een enorme berg ordnermappen liggen, waarschijnlijk vol grensdocumenten. Deze keer werden die van ons niet toegevoegd maar we hadden het vermoeden dat de papieren administratie van Sudan en Paraguay er niet orderlijker bij lag.
De auto werd besnuffeld door de douane hond in Argentinië maar was weinig geinteresseerd in onze zooi. De douane beambte had waarschijnlijk zijn dag niet en deed moeilijk over de autopapieren, het tijdelijke invoerbewijs voor de auto. Volgens hem hadden we het bij de vorige grenspost niet goed gedaan, terwijl naar ons idee zijn collega het werk niet goed afgerond had. Mopperend gaf hij het uiteindelijk het document en mochten we door.
Parc National Iguazu
De weg leidde door een bosrijke omgeving, borden langs de kant waarschuwden voor overstekende dieren. Helder blauw met gele vogels vlogen over terwijl ze hun kenmerkende geluid lieten horen. Het kleine treintje stond ons al op te wachten en via een smal spoor werden we dieper het National Park in gereden. Talloze verschillende bomen en plantensoorten vormden de jungle in diverse groene kleurstellingen. De fel geel met oranje snavel van de grote toekan stak duidelijk af tegen al het groen. Grote muisachtige dieren in marmot formaat scharrelden wat tussen het gras.
De lange loopbrug over het water verschafte ons mooie uitzichten over de enorme watermassa. Een aantal grote rotsen vormden eilandjes in het water en veroorzaakten plaatselijke stroomversnellingen. Een paar bomen probeerden een bestaan op te bouwen in het water maar de stroming was vrij sterk waardoor ze gedwongen werden om in een kromme lijn mee te groeien. Een coati neusbeer zat op de balustrade en staarde in de watermassa. Er hing een lichte mist boven het water en het miezerde zacht. Gelukkig vandaag geen heftige regen maar toch bleven we niet helemaal droog.
Vanaf een afstandje hoorden we het al donderen, we kwamen in de buurt van de cataratas: de waterval. Met een enorm geweld stortte het water naar beneden. Wat gelig gekleurd door de stenen ondergrond terwijl het water verderop helder wit was. De damp vormde een lichte waas boven de watermassa. De rotsen waren rond afgesleten door het water wat zich al lange tijd een weg naar beneden baande. Gefascineerd door de impact van de krachtige stroom keken wij toe. Vanaf de Braziliaanse kant toonde de watervallen heel anders dan de Argentijnse kant maar beide kanten waren zeer indrukwekkend. Met een mooie wandeling door de jungle sloten wij ons bezoek aan Iguazu af.
Weer een paar paspoort stempels verzamelen en terug naar Brazilië. In het niemandsland tussen de beide grensposten stond een nieuw en groot Duty Free shopping center. Hoewel we niets nodig hadden waren we toch nieuwsgierig dus namen we een kijkje in dit kitscherige gebouw. Overdreven protserige decors moesten de indruk wekken dat we ons in Parijs en las Vegas bevonden terwijl de reclameborden de parfums, dranken en andere goederen aanprezen. De dranghekken bij de kassa’s verraadde dat ze veel klandizie verwachtte maar van ons moesten ze het niet hebben.
Wij reden door naar Foz de Iguaçu, het dorpje in Brazilië waar we bij het hostel kampeerden. De oplettende lezer heeft waarschijnlijk opgemerkt dat de watervallen in Brazilië Iguaçu genoemd worden terwijl ze in Argentinië Iguazu heten. Slechts een letter verschil maar toch net even anders.
Foto album Argentinië Iguazu: