Argentinië – Corrientes

18 – 19 mei 2014
Hoewel de zon volop scheen was het maar 8 graden, de dauwdruppels glinsterden in de zonnestralen. Vandaag zouden wij Uruguay verlaten en doorsteken naar Argentinië. Dat betekende dat we het land met de super vriendelijke en behulpzame mensen weer gingen verlaten. Ondanks de soms wel erg heftige regenbuien en daarmee samengaande koude hadden we het naar ons zin gehad in dit land.

De grensovergang in Uruguay zag er kaal en verlaten uit, hier was duidelijk al langere tijd niemand meer aan het werk geweest. Hoe moesten wij nu aan onze exit stempels komen? Dit was toch wel de officiële grensovergang? We besloten om maar even een kijkje te nemen aan de Argentijnse kant, aan de andere kant van de brug, zij konden ons wellicht meer vertellen. Een stel vrolijke en zeer behulpzame douanebeambten zat ons al op te wachten, van beide landen gezamenlijk in een gebouw: wel zo efficiënt en gezellig. De Argentijnse douanebeambte vertelde ons enthousiast in het Spaans over zijn reis naar Europa kortgeleden. Hij prees het Europese grenzen stelsel: een stempel toen hij Europa binnenkwam en eentje toen hij het weer verliet, ondanks dat hij meerdere landen doorkruiste. Binnen 15 minuten hadden we de benodigde stempels en papieren en waren wij weer welkom in Argentinië.

t Corrientes_0088Een lange nieuwe asfaltweg lag voor ons, de mandarijnen en sinaasappels die in de naastgelegen boomgaarden gekweekt werden waren in kleine stalletjes naast de weg te koop. Verderop werden open velden met vooral koeien afgewisseld met hoge bomen strak in het gareel, gevolgd door lagere bomen die her en der over het landschap verspreid stonden, er tussenin scharrelden wat kleine struisvogels. 

Plotseling hield het strakke asfalt op en ging de weg over in een hobbelig kleipad vol diepe sporen. In de kleine slootjes stonden mensen te vissen, sommigen met goed uitgeruste hengels, anderen deden hun best met een touwtje aan een bamboestok. Het open landschap werd gedomineerd door de vele electrapalen.

Reserva National di Ibera
Links en rechts van de weg werd het steeds drassiger: we reden de Reserva National di Ibera in, een uniek moeraslandschap in het noorden van Argentinië. Enorme roofvogels scheerden vlak voor ons langs. Mooie gekleurde vogels keken vanaf het hek toe maar verdwenen al snel toen wij met de camera aankwamen. t Corrientes_0025De capybara liet zich niet zomaar wegjagen, rustig wachtte hij langs de kant tot zijn vriendje uit het water kwam, zijn natte haren glinsterden in de zon. Zo’n 80 cm lang en een schofthoogte van ongeveer 50 cm, het leken wel enorm grote marmotten deze dieren. Parmantig stonden de waterlelies in het moeras, hun paarse bloemen fier uitgestoken richting de zon. Vogels badderden in een ondiep plasje en de capybara’s familie liep wat te grazen, de vier kleintjes kopieerden exact wat hun ouders deden. Twee stoere capybara mannen daagden elkaar uit voor een stoeipartij en luid stampend renden ze voorbij. Terwijl wij ons kamp opzette langs de verlaten oprit van een Estancia nam een capybara een schoonheidsduik tussen de waterlelies. De rest van de nacht hoorden wij watergespetter en gerommel naast ons, met hun grommende geluiden deden ze ons erg denken aan de vele nijlpaarden die wij in Afrika rond de tent hadden gehad. Die waren groter en gevaarlijker, stonken meer maar stampten aanzienlijk minder dan deze dieren!

Een gaucho te paard zwaaide vriendelijk naar ons. De zon ging onder, de waterlelies sloten zich en een rijke sterrenhemel verscheen, inclusief een deel van de melkweg. Krekels tsjilpten en vele vuurvliegjes dansden boven het water. 
t Corrientes_0086Een hertje keek ons nieuwsgierig aan om daarna in het hoge gras te verdwijnen. In de struik zat een verzameling grote roofvogels. Ze spreidden hun vleugels en toonden hun sierlijke vliegkunsten. Deels via een dam, deels over een luid rammelende brug staken wij de Laguna Ibera over. Het modderpad maakte tijdelijk plaats voor een zandweg en voerde ons door een klein dorpje: Carlos Pellegrini. Gekleurde vlinders streken neer op de paarse kelkbloemen langs de weg. Een verdwaald kalfje stapte over de weg maar schoot snel onder het hek door toen ze ons aan zag komen. Het zandpad veranderde weer in een modderspoor met her en der vrij diepe plassen.

t Corrientes_0061Aan de overkant van de Embalse Yacyreta Apipe meer zagen wij onze volgende land al liggen: Paraguay. Wij besloten nog even te genieten van de Argentijnse zon voordat we overstaken en vonden een kampeerplekje aan de rand van het bos. ’s Nachts werden we gewekt door twee zwaar bewapende agenten die ons tijdens hun patrouille ontdekt hadden. Hoewel we niet alle vragen even goed begrepen probeerde Ray in zijn beste Spaans en vooral beleeft uit te leggen waarom we daar als onschuldige toeristen stonden en dat de nabijgelegen campings gesloten waren. Wij begrepen van de agenten dat het eigenlijk verboden was om hier te staan. Verderop hadden we wel een huis en een bootje gezien maar niet gerealiseerd dat dit het terrein van de grenswachtpolitie was. Ze vroegen door over onze reisplannen en waar we zoal geweest waren. Nadat alles keurig op papier gezet was en onze paspoorten overgeschreven waren in het grote boek wensten ze ons een veilige nacht en een goede verdere reis. Oef.. dat was wel even spannend. De volgende ochtend kwamen er wederom twee politie agenten naar ons toe, realiseerden we ons wel dat dit een gevaarlijke plek was aan de smokkelroute tussen Paraguay en Argentinië?! We hadden eerst bij hun langs moeten komen, we hadden best op hun terrein mogen kamperen. Via een pad midden door het bos volgden we de motoragenten die hun mooie plek aan het water toonde, goed om te weten voor de volgende keer…

Foto album Argentinië Corriente:

Argentinie Corrientes
Argentinie Corrientesmei 18, 2014Google Maps Location Photos: 14
 

Wij gaan door naar Paraguay….