Turkije Istanbul

1- 5 april 2013
Na bij vele verschillende hokjes onze papieren getoond te hebben en ons paspoort voorzien was van visum en de benodigde stempels waren we in Turkije! Een glooiend landschap en 300 km vooruit lag ons eerste doel: Istanbul. Het zonnetje straalde ons tegemoet, de kerkjes werden vervangen door moskeeën. Af en toe moesten we flink afremmen vanwege honden die op hun gemakje over wilde steken en gaten in het wegdek maar verder was de weg vrij rustig.

Aan het begin van de middag kwamen we aan in Istanbul en toen begon het drama: wat een drukte en wat veeeeeel autos! Er schijnen hier 7 miljoen autos te rijden en zonder het na tellen geloven we dat direct!! We dachten dat we best indruk zouden maken met onze grote auto maar nee hoor, taxis reden gewoon achterop en toeterden als we niet ver genoeg doorreden terwijl we aan alle kanten klem stonden en probeerden schadevrij door te kunnen. Natuurlijk lag ook deze keer ons hotel in een heel klein steil straatje, om er te komen moesten we flink insteken, de Defender heeft een vrij grote draaicirkel… Helaas, geen parkeerplek. We dwaalden verder rond en vonden eindelijk een plek. Zou ons erg veel geld gaan maar ja. Taxi naar het hotel genomen. Daar hoorden we dat we gratis voor de deur konden staan, onder het wakende oog van de receptionisten. We wandelden in nog geen 10 minuten naar de garage. Dapper stortten wij ons weer in het verkeer. Mannen die perse de voorruit schoon wilden maken wegsturend, taxis ontwijkend en duwende, bellende automobilisten geen kans te geven om weer voor te dringen. De man naast ons draaide zijn raam open en sprak de volgende woorden: ‘I think you are a crazy man!’ ojee, wat nu weer?! En hij vervolgde: ‘To drive with your own car in Istanbul!’ We konden hem eigenlijk geen ongelijk geven. Terwijl wij voor het stoplicht stonden te wachten deed een man naast ons zijn broek omlaag en ging uitgebreid zitten schijten! Ach, waarom ook niet? Wij draaiden ons raampje maar even dicht… Ruim een uur later waren we eindelijk met auto en al veilig bij het hotel aangekomen, een hele ervaring rijker!

t Istanbul stad-005Nadat we bijgekomen waren van onze verkeerservaringen zijn we ons gaan richten op deze prachtige stad, wat is er veel te zien! Dat er veel aandacht aan het behoud van de gebouwen wordt besteed bleek wel uit de vele steigers die opgebouwd stonden. Het Topkapi paleis was helaas ontzettend druk maar toch kregen we een indruk van de overvloedige decoratie en rijkdom. Istanbul kent talloze moskees, de ene nog mooier dan de andere. Allemaal zeer rijk voorzien van koepels, torens, prachtige decoraties en uiteraard de kenmerkende minaret. Het was nog een hele puzzel om uit de vele fotos een mooie selectie te maken. In tegenstelling tot de moskeeën die we eerder in bijvoorbeeld Maleisië gezien hadden mochten wij overal in. Wendy met shawl om haar hoofd en allebei op gepaste afstand van de religieuze plekken. Dit is het eerste Islamitische land wat wij op deze reis meemaakten. Wij bleken niet de enige toeristen te zijn die Istanbul bezoeken. Er waren een groot aantal toeristen uit Iran in de stad, vrouwen compleet in zwarte chador en mannen met lange jurken bezochten de moskeeën. De meeste Turkse vrouwen droegen in de moskee enkel hoofddoekjes. De moskeeën lieten op gezette tijden hun stem horen waarbij het leek alsof ze een dialoog met elkaar aangingen in plaats van door elkaar te schallen wat we eerder gehoord hebben. Dit vonden we een stuk aangenamer!

Aya Sophia: gebouwd als Kathedraal, werd toen Moskee, nu MuseumDe Aya Sophia neemt een bijzondere plaats in, zowel qua locatie in het oude stadscentrum, vlakbij de Sultan Ahmet moskee, Blauwe moskee en de Hippodroom. Het gebouw werd oorspronkelijk gebouwd als kathedraal tijdens het Byzantijnse Rijk (4e eeuw). Deze kerk werd door brand verwoest, waarna het huidige gebouw omstreeks 536 werd gebouwd. Acht ca 18 meter hoge donkergroene pilaren zijn afkomstig van de Tempel van Efese die volledig afgebroken is, nadat dit wereldwonder eerst nog zelf een tijd dienst had gedaan als kerk. Op 7 mei 558 stortte de koepel van de Aya Sophia in, nadat zij het jaar ervoor getroffen werd door een aardbeving. De bouw was van grote betekenis voor de Orthodoxe kerk en het Byzantijnse Rijk en is het eerste voorbeeld van Byzantijnse architectuur. De Aya Sophia was rijk en kunstig versierd met iconen en eeuwenlang de grootste kerk ter wereld.
Na de verovering van Constantinopel werd de Aya Sophia in 1453 een moskee. Hiervoor werd het gebouw voorzien van minaretten en werd het kruis op de centrale koepel vervangen door een halve maan. Binnenin werden 6 platen met de namen van God, Mohammed en de vier rechtgeleide kaliefen aangebracht. De Byzantijnse muurschilderingen en mozaïeken werden eerst gedocumenteerd (o.a. nageschilderd) en daarna overschilderd. In 1934 werd de moskee door Kemal Mustafa Atatürk tot museum benoemd en oude mozaïeken werden opnieuw zichtbaar gemaakt. In 1985 werd het gebouw door Unesco tot werelderfgoed verklaard.

t Bazaar-014De winkelstraten en bazaars waren ook vollop aanwezig, alles zeer kleurrijk tentoongesteld. In de hoofdwinkelstraat was het steeds druk, zoals onze reisgids terecht opmerkte: het lijkt wel of alle inwoners de opdracht gekregen hebben om minimaal twee keer per dag door deze straat te wandelen! De antieke tram baande zich luid bellend een weg door de mensenmenigte. Ook in deze stad kwamen we weer thema straten of zefs thema wijken tegen, wat voorbeelden: wijk van de electronika en gereedschappen, die van automaterialen met als specialisatie lampjes, de straat van de theeserviezen en waterpijpen en niet te vergeten de wijk met kledingaccessoires waarbij de ene groep gespecialiseerd was in knopen, de ander in ritsen en de derde in gespen en de vierde in sierbandjes. Wendy’s aandacht werd getrokken door de muziekinstrumentenstraat inclusief blauwe violen en zelfs een viool met zes snaren die specifiek voor de Japanse markt gemaakt schijnt te worden. (Voor de violisten en muzikanten onder jullie: deze viool is zeer geschikt voor improvisatie, experimentele muziek of het spelen van stukken die lager gaan dan de standaard viool. De 6 snarige viool wordt over het algemeen gestemd met een lagere C en F, dus: E-A-D-G-C-F). De Grand Bazaar was een grote oude passage, een verzameling van vooral gekleurde producten, erg leuk om doorheen te lopen. De Egyptische specerijenbazaar bleek haast een grotere selectie aan dierenvoeding te hebben dan aan kruiden maar waarschijnlijk zullen we daar nog wel meer van tegenkomen.

Na al het rondzwerven door de stad hadden we behoefte aan wat ontspanning en wat is een betere plek dan een echte Turkse Haman met een heerlijk Turks stoombad? Liggend op een hete marmeren plaat kregen we een complete scrubbeurt en werden we ondergedompeld in een berg schuim en heerlijk warm water. Tenslotte een lekkere massage, op en top ontspanning! Dank voor dit geweldige kado Rozemarijn en Sinan!

Een boottocht over de Bosporus liet ons de stad vanaf de andere kant zien. Zittend op het dek, in het zonnetje, gleden de prachtige gebouwen aan ons voorbij maar zagen we ook de skyline met hogere moderne glasgevels. We passeerden de brug die Europa en Azie verbindt, het westelijke deel van Istanbul ligt tenslotte in Europa terwijl het oostelijke deel bij Azie hoort. Plotseling doken naast de boot twee dolfijntjes op! Synchroom zwemmend volgenden ze ons even maar kozen toen een andere koers.

Istanbul, de stad van 1001 nacht, de stad die nooit slaapt en waar onzettend veel te zien is maar waar je ook heerlijk kunt eten bij autentieke restaurantjes of op terrasjes kan genieten van Turkse koffie en thee, compleet met heerlijke baklava en delights is echt een bezoek waard!

Foto album van Istanbul:


Verder langs de Westkust van Turkije…