Montenegro

20 – 23 maart 2013
We hebben de eerste stempels in ons paspoort gekregen! De douane beambte had best wel van Defender willen ruilen: zijn kale witte Defender voor onze mooie en complete groene maar wij besloten toch maar met ons IbeXje verder te gaan en het volgende land te ontdekken. Wat ons opviel aan Montenegro was de drukte en de levendigheid in de stadjes. Niet langer slapende dorpen met appartementen die pas wakker worden als de stroom toeristen op gang komt maar stadjes waar echt gewoond en geleefd wordt en waar kinderen naar school gaan en zich in de overvolle bus proppen.

Montenegro ligt op één van Europa’s grootste historische breuklijn, waar het katholieke Westen en het orthodoxe Oosten elkaar ontmoeten. Gelukkig wist Montenegro te ontsnappen aan het bloedbad van de Joegoslavische oorlogen in de jaren ’90. Na afscheiding van Servië in 2006 en een volledige onafhankelijkheid werden de eerste stappen gezet voor lidmaatschap en toetreding tot de EU. Montenegro is volop in ontwikkeling en hoewel al veel toeristen dit land weten te vinden doet ze erg haar best om zich te specialiseren en van het land een ecotoeristische bestemming te maken. Wij hebben daar echter weinig van gemerkt: wat een rommel gooit iedereen zomaar overal neer!

Vandaag hebben we voor het eerst een temperatuur van boven de 40 graden meegemaakt in de auto. Genietend van het uitzicht en de nieuwe omgeving reden wij met een kleine 60 km per uur langs de kustweg toen oom agent met zijn stopbordje zwaaide. Ojee…. te hard gereden! Of Ray even bij de agent wilde komen met zijn rijbewijs….

Ray, even bij oom agent komen vanwege de speed limit....De beste man had een dilemma: we mochten hier eigenlijk maar 40 km p/u dus dat zou E 60,00 boete betekenen maar dat vond hij ook wel een beetje zielig voor ons, E 40,00 dan maar? Maar ja, we zijn toeristen en maken een stoere reis…. nou rij maar door dan maar hou je wel aan de snelheid!! Dank agent!! Even later was het weer raak: deze keer reden we niet te hard, hadden we gordels om, gaven we keurig richting aan maar… de lichten stonden niet aan, dat is ook bij volle zon verplicht in Montenegro, sorry! Gelukkig bleef het ook deze keer bij een waarschuwing en mochten we weer door.
We zullen alles dubbel checken voordat we wegrijden…

De oude stad Kotor
Schilderachtige Venetiaanse pleintjes, pittoreske kerkjes en gotische paleizen: in de oude stad is het er allemaal. De middeleeuwse Sint Trifun kathedraal wordt ook wel het symbool van de stad genoemd. De kathedraal staat op het Sint Trifun plein en is een voorbeeld van eeuwenoude Romeinse architectuur langs de Adriatische kust. Kotor, Montenegro-014tDe rijke historie dateert uit de tweede eeuw voor Christus tot de Eerste Wereldoorlog. UNESCO heeft Kotor op de Werelderfgoedlijst geplaatst. De oude stad is omringd door een 4,5 kilometer lange stadsmuur uit de Venetiaanse periode. Deze muur was het eerste wat ons opviel. Omdat wij er graag dichtbij wilden komen besloten we een klein straatje in te gaan wat de berg op leidde. Het weggetje werd smaller en steiler en bleek bij verschillende woonerven uit te komen in plaats van bij de stadsmuur. Keren was lastig en best spannend… Lopend door de stadspoort bleek een betere ingang om dit stadje met haar muren te bekijken. Kotor: een prachtige plek om te bezoeken en met een voorjaarszonnetje erbij op zijn mooist!

Lovcen National Park
Je hebt een 4×4 bij je of niet… wij besloten gebruik te maken onze stoere auto en de steile en krappe bergweggetjes op te gaan naar de top van het Lovcen National Park, een prachtige route!

Deze bergweg werd in de 19e eeuw door de Oostenrijkers gebouwd en wordt overheerst door bijna 30 haarspeldbochten, de zogenaamde serpentines. Uiteindelijk kwamen we op een hoogte van 950 m en kregen we een prachtig uitzicht op de bergachtige Montenegrijnse kust. Het nationaal park Lovcen met een omvang van 6.220 hectare is in 1952 omgedoopt tot nationaal park van Montenegro. Vanaf de berg konden we mooi de baai van Kotor zien liggen.

Plotseling dook daar het Oostenrijkse Fort Gorazda uit 1866 op. Nieuwsgierig als we waren besloten we van binnen een kijkje te gaan nemen. Hier een daar wat lekkage en vrij donker maar daar is wel iets moois van te maken: muziekkamertjes genoeg en een mooie tuin met zon en uitzicht… Alleen nog even de enorme bergen rotzooi zoals plastic flessen, glas, luiers en overig huisvuil opruimen maar dat kunnen we gewoon in het volgende dal neergooien zoals de bewoners dat hier ook doen.

Sneeuw in Lovcen National ParkVerder naar boven, nog een paar haarspeldbochten, de temperatuur zakte van +15 graden naar een graad of 3. De weg werd smaller en ook gladder: er lag hier sneeuw en ijs! Helaas konden we niet helemaal naar boven, de weg hield op en alleen sneeuw bleef over. Aangezien wij geen sneeuwkettingen bij ons hebben (we maken tenslotte een reis naar Afrika…) besloten we het lot maar niet te tarten en niet de volledige besneeuwde bergtop op te gaan. Via de andere kant van de berg zijn we weer naar beneden gegaan.

Cetinje
De stad Cetinje is de culturele en historische hoofdstad van Montenegro. De historische stadskern bestaat uit gebouwen die vroeger ambassades waren. Bij de vroegere Franse ambassade zagen we een bord staat waar een grappige anekdote op stond: Het was eigenlijk de bedoeling geweest dat dit gebouw in Caïro- Egypte geplaatst zou worden maar door een miscommunicatie is het in Montenegro gebouwd…. verkeerde postbezorging van de bouwtekeningen?!

Het rijk versierde orthodoxe klooster lag mooi in een park tegen de berg en bleek prachtige wand en plafondschilderingen te hebben. Het klooster is het spirituele centrum van de Montenegrijnse staat. De naast gelegen kloosterkerk was helaas gesloten maar zag er van buiten mooi uit.

Terwijl wij lekker in een restaurantje zaten zagen we dat het onze auto aan aandacht niet ontbrak: een groep mannen kwam er omheen staan en alles werd aandachtig bekeken waarna de auto duidelijk het middelpunt werd van stoere verhalen, helaas (of misschien maar beter ook) konden wij er niets van verstaan, het Montenegrijns is voor ons een totaal onbegrijpelijke taal…

Foto album Montenegro:

Wij rijden door naar Albanië…