6 maart – 30 april 2013
Omdat Turkije een geografische uitzondering vormt in onze Europa trip op weg naar Afrika en na Istanbul eigenlijk bij Azië hoort vatten wij het eerste deel van onze reis samen in Eurazië. Een continent met vele verschillen maar ook overeenkomsten.

Kroatië, Montenegro en Turkijë, de landen met de prachtige turkooise baaien en mooie kustroutes. De geweldige bergwegen die we bereden in Montenegro en Albanië en later ook in Turkijë. Na bijna iedere bocht lag er weer een volgende verrassing in het verschiet qua uitzicht maar soms ook qua hardrijdende tegenliggers op de smalle wegen.

In Albanië kwamen we vooral oude Mercedessen tegen, in Turkijë oude Renaults, in Kroatië witte golfjes terwijl er in Griekenland ontzettend veel smartjes in de stad rondreden. In Montenegro hadden ze de bijzondere gewoonte om bij het parkeren van de auto alle deuren, kofferbak en motorkap wagenwijd open te zetten. Waarom was ons niet helemaal duidelijk maar wellicht heeft het te maken met de toegankelijkheid voor inbrekers? Of hebben ze behoefte aan extra ventilatie bij 15 graden? In Griekenland en Turkijë bleek deze methode niet haalbaar, er is al haast geen ruimte voor autos met gesloten deuren! In Albanië was de politie ons vriendelijk gezind omdat ook zij rondrijden in stoere Defenders en die van ons wel erg mooi vonden. Eventuele verkeersovertredingen werden door de vingers gezien want ook de vreemde taal van toeristen vormde toch wel een belemmering. Hier zag de strenge politie in Montenegro geen enkel probleem in en maande ons een paar keer tot stoppen. Gelukkig mochten we na een lach en vriendelijk woord weer door. De Turkse politie reed altijd met zwaailichten aan, of er nu iets aan de hand is of dat ze alleen maar op weg zijn naar een volgend kopje cay met collegas.

Over het algemeen leiden de mannen een sterk sociaal leven met elkaar. Overal, op verschillende tijden van de dag zagen we groepen mannen, druk met elkaar in gesprek. In Montenegro en Albanie stonden ze bij voorkeur midden op het kruispunt, in Griekenland zaten ze in het koffiehuis. De favouriete (avond) besteding van de Turken was om met een groep stoere gasten thee te drinken. In Istanbul kwam de waterpijp erbij kijken maar in de kleinere plaatsen hebben we die niet veel meer gezien en bleef het bij de mierzoete cay. In Kroatie viel het op dat groepjes jongeren vaak met elkaar in gesprek waren waarbij er aandachtig geluisterd werd naar degene die aan het woord was, in Griekenland tetterden ze graag zoveel mogelijk door elkaar heen. In Albanie was men erg nieuwsgierig naar ons, ze zochten echt contact en waren duidelijk nog niet zo gewend aan het feit dat toeristen hun land komen bezoeken. Toch was vooral het zuiden van Albanie zeer de moeite waard.

Een duidelijke overeenkomst tussen de verschillende landen is dat iedereen super vriendelijk is en trots op zijn land. Regelmatig kregen we aanwijzingen waar we vooral even moesten gaan kijken, tips die wij over het algemeen graag ter harte namen.

In Turkijë en Griekenland waren de oudheidkundige opgravingen erg sterk en de moskeen prachtig om te zien. In Griekenland bezochten we de rijk gedecoreerde kerken en in Kroatië en Montenegro vormde de burchten en stadsmuren de boventoon van de architectuur. In Albanië wordt erg veel nieuw gebouwd: enorme complexen, midden in het niets, waar benzinestations compleet met restaurant en hotel verrijzen. Helaas leken niet alle bouwprojecten te slagen en lagen er dan wat verlaten bij. Vanaf Kroatië kwamen we in alle landen het beroep van herder in volle glorie tegen. Enorme groepen geiten, schapen en soms zelfs varkens liepen over de straat, op weg naar een volgend gebied waar ze konden grazen maar we kwamen ze ook wel midden in de stad tegen.
In Turkijë hebben we onze eerste kampeerervaring opgedaan. Eerst in het wild bij Pinara waar het nog best fris was maar het kampvuur ons wat warmte gaf. Later stonden we op een prachtige camping bij Arsuz, gelukkig brak de zon hier echt door.

Op culinair gebied hadden we nergens te klagen en hoewel het soms wat anders was dan we van thuis gewend zijn was het lekker. Het ontbijt in de hotelletjes werd steeds uitgebreider naarmate we meer naar het oosten trokken maar nergens ontbrak het vertrouwde eitje en heerlijk vers brood. In Griekenland compleet met feta, in Turkijë voorzien van secuk en olijven. We hebben enkele bijzondere streek recepten op de site geplaatst.

Wij kijken terug op een geweldige tijd tijdens dit deel van de reis. We hebben verschillende uitgebreide verslagen met bijbehorende fotos op de site geplaatst en nodigen iedereen graag uit om dat te bekijken en op die manier een stukje met ons mee te reizen!