Den Haag

2007: De eerste stap is gezet!
Het is inmiddels al weer drie maanden terug dat de eerste plannen voor overland reis naar Afrika door Wendy uitgesproken werden. De wereldreis met rugzak waar we al jaren voor sparen verandert in een autoreis door Afrika.

Wendy en ik zijn al bijna 20 jaar bij elkaar en hebben al vele korte reizen gemaakt. Overal waar we zijn voelen wij ons thuis, althans bijna overal een kleine uitzondering was een reis door Florida, te saai en (als student) te duur.
Wij hebben samen een oud huis volledig opgeknapt en de geschatte bouwtijd van 1,5 jaar is uiteindelijk 4 jaar geworden. Niet omdat wij te langzaam waren maar omdat er toch wel veel tegen zat. Wij hebben het samen gelukkig goed doorstaan dus een wereldreis in een kleine auto met een nog veel kleinere daktent zou moeten kunnen.

Een eerste kennismaking:
Wendy: Op dit moment bijna 38 jaar.
Is afgestudeerd aan de kunstacademie te Rotterdam als interieur architect en heeft een opleiding als Dessin ontwerpster afgerond. In haar eigen ontwerpbureau en een interieur winkel op de Frederik Hendriklaan in Den Haag maakt ze plannen voor woonhuizen en ontwerpen voor behang en gordijnen. In de weinige vrije tijd speelt Wendy viool in een orkest. Op dit moment staat de winkel te koop omdat Wendy na vele jaren eens iets anders wil. De winkel draait erg goed en dat is de tijd om verder te kijken.

Ray: Op dit moment bijna 40 (nog iets meer dan een maand)
Zoals wel meer mannen van bijna 40 heb ik al enige tijd last van een lichte onzekerheid over de toekomst. Is dit wat ik wil? Ga ik iets anders proberen? Maar wat dan? Gelukkig beperkt dit zich tot de werksfeer en heb ik geen behoefte om mijn vriendin in te ruilen voor een jonger exemplaar, iets dat toch ook wel voorkomt.
Ik heb al jaren een motor (Honda CB 750) die veel te weinig gebruikt wordt en Olaf, mijn 10 jaar jongere broer heeft net een bijna nieuwe BMW Rockster (heel erg mooi). Afgelopen zomer was ik met Olaf een stukje aan het rijden en niet geheel toevallig kwamen we langs de Harley Davidson dealer in Rotterdam. De nieuwe modellen 2007-2008 waren net binnen! Toch wel leuk zo’n spartaanse fiets. Na wat kijken, zitten, kijken rekenen, weg, terug, weer kijken, rekenen etc. vroegen we de verkoper om een proefrit. De verkoper zei: “natuurlijk, even papieren invullen en dan mag je deze meenemen….” “deze” was een gloednieuwe Sportster 1200 R met amper 50 km op de teller en stond op een verhoging midden in de winkel en het beste van alles….het was géén grap!

Sports_XL1200N

Na ongeveer 15 minuten reden wij buiten, ik eerst, met een grijns van oor tot oor! Wat een sensatie! Nooit gedacht dat een Harley zo leuk was. Keihard knetterend en knallend reed ik al schuddend weg. Alles schudt trilt en klapt bij iedere gas beweging, maar wat een fiets! Wauw. Die moet ik hebben (bijna 40 hè).
Uiteraard wilde Olaf ook even. Ik heb mijn kleine broertje al lang niet meer zo zien grijnzen! Wel glunderen trouwens, kort daarvoor toen hij met de Rockster thuis kwam. Nu rij ik op zijn Rockster en steeds heb ik het gevoel dat deze 1150 cc zware BMW niet aanstaat. Ik hoor niets, er is nauwelijks trilling en het lijkt wel of ik in een luie stoel zit. De BMW is eigenlijk heel veel beter dan de Harley en naast mijn Honda weer veel stoerder. Weer terug op de Harley schieten we de snelweg op. Zo snel als de Harley met zijn enorme trekkracht van stoplicht naar stoplicht sprint en de BMW in de eerste meters achter zich laat, zo langzaam is hij op de snelweg. Eigenlijk ligt dat niet helemaal aan de Harley maar ook aan mij. Er zit geen windscherm op en dat betekent dat ik zelf vol in de wind zit. Helaas ben ik niet echt aerodynamisch, zeker niet rechtop zittend op deze fiets. Ik waai bij 100 echt van de Harley af. Bij terugkomst doet het afstappen zeer. het lijkt het wel alsof ik opgevouwen in een regenton heb gezeten. Bij deze sportieve Harley staan de voetsteunen te hoog. Toch ben ik met mijn 178 cm helemaal niet groot…..
Ondanks het ongemak besluit ik dat ik de komende dagen maar moet krimpen en mijn bankrekening ook……ik wil een Harley! Vele nachten op het internet kunnen de heftigste aankoopdrang onderdrukken. Er zijn namelijk zoveel soorten herriepijpen (uitlaten die het alarm van de buren activeren) en andere accessoires dat enige voorbereiding noodzakelijk is. Tijdens al deze overwegingen komt dan Wendy’s voorzichtige opmerking over een wereldreis. Dat is natuurlijk olie op het vuur voor mijn psychische vluchtgedrag… nog een tijdje pruttelt de Harley na en er zijn dagen dat zelfs een wereldreis op de Harley door mijn hoofd spookt maar dat is fysiek niet haalbaar lijkt mij. Niet dat ik al iets ergs mankeer maar dat komt op de Harley vanzelf.
Langzaam maar zeker gaat het Googelen van Sportster 1200 R over via Landrover Defender en Discovery naar Toyota Landcruiser, met soms een uitstapje naar de Mercedes G klasse.

Tijdens de zoektocht en het lezen van vele verhalen van mensen die ons voorgingen blijk dat Toyota Landcruiser de betrouwbaarste cq best te repareren optie is. Jammer voor Wendy want die vindt de Defender of de Mercedes G veel mooier. Ik heb liever de luxere Mercedes G. maar wat heb je aan luxe als je zonder onderdelen kapot in de woestijn staat…… Zo Googelen we verder en dan: Een daktent, type erg makkelijk met een slinger te bedienen voor weinig…..Dat is iets voor ons, steeds alles opvouwen en in een hoes proppen gaat opzeker een keer mis, dit model is relatie vriendelijk. Nu even snel zijn, we hebben met die super ex Rode Kruis Toyota ook al te lang getwijfeld, daar gaat nu een ander stel mee naar China.
Na een telefoontje hebben we een afspraak. Zondag gaan we kijken. Dom, zondag heeft Wen een Orkest uitvoering, nou ja dan ga ik wel alleen. Zaterdag nog even fine tunen met de verkoper, Lex. Lex komt bij ons langs met de tent op zijn dak en dan kan ik nog net op tijd bij de uitvoering gaan luisteren.

Zondag 25 november 2007. Precies op de afgesproken tijd is Lex aanwezig. De tent zit boven op een mooie Jeep Cherokee. Ook gaaf én ook te koop…..maar ja, die onderdelen in Afrika…..
Na het opdraaien van de tent, fantastisch snel en makkelijk, ontstaat er een redelijk hoge slaapplaats. De breed uitgevallen skibox heeft nog een Imperial waar wat lichte dingen op vast gezet kunnen worden. Er zit nog een klein luifeltje bij, een matrasje twee kussen en een leeslampje maken het geheel compleet. We halen de box van het dak en zetten hem voorlopig in de gang. Al met al best zwaar, 60 kg onhandig groot en glad maar het is gelukt. Helaas ben ik toch nog te laat om nog naar Wendy’s uitvoering te gaan. Jammer.
Maandagavond bekijken Wen en ik de daktent nog eens goed. Afgezien van een wat muffige lucht, je weet wel, dat vergeten zwemtasje….is de tent in prima staat. Wel is het matras wat dun. We besluiten dat er een nieuw matras gaat komen, halen het oude er uit, stofzuigen de boel en met wat allesreiniger is de vloer weer als nieuw.

Nu de test! Samen in de tent. Dit is wel heel erg knus zeg. Ik bedenk me maar dat we in principe in hotels en guesthouses slapen en dat dit maar voor af en toe bedoeld is. Tja, je moet toch wat verzinnen. Ik ben gewend aan een boxspring van 180 x 210 en dit is een dun schuimrubber plaatje van 106 x 176……knus. Hoe dan ook, knus of te krap… het is de eerste concrete stap naar de verwezenlijking van een spannend plan.

In de tussen liggende jaren zijn de plannen gewijzigd en de daktent werd na een jaar ongebruikt verkocht. Gelukkig veranderden de plannen later nog een keer en kon de reis met een grotere daktent alsnog doorgaan. De naam voor onze reis hadden we al, “IbeXperience”.
Nu alleen nog een geschikte auto….