Zuid Afrika – Noord – Oost

10 – 20 November 2013
De grensovergang was weer vrij eenvoudig hoewel het invullen en stempelen van de carnet wel een uitdaging vormde voor de Zuid Afrikaanse douanier. Een slimme politie agent probeerde ons nog een fooi te ontfutselen maar helaas, zijn poging mislukte.
Na maanden van onuitspreekbare plaatsnamen was het leuk om wat Nederlandse herkenningen aan te treffen. Bij plaatsnamen als Witkleigat, Zeerust, Brakhoogte, Rooigrond en Rustig konden we ons wel iets voorstellen. Grappige namen waren: Otto’s Hoop, Niet verdiend, Weigevonden, Nooitgedacht, Goedgevonden en Hoopstad.

1 Zeerust-001tZeerust
We speelden wat op de 4×4 trail bij de Doornrivier hoewel dit niet overal zo’n grote uitdaging was. We hebben moeilijkere stukken meegemaakt terwijl die aangegeven stonden als doorgaande weg. Wij dachten aan: North Horr in Kenia, de smalle en steile bergweggetjes in de buurt van Bwindi in Uganda, het pad naar de camping op de berg in l’Akagera, Rwanda en ten noorden van South Luanga in Zambia, na ons bomenhak avontuur.

Johannesburg
3 Met magda en Louis-001tWat een gastvrije ontvangst! Heerlijk om zo verwend te worden door Magda en Louis, de ouders van ons nichtje Louise.
We bezochten het apartheidsmuseum, een prachtige tentoonstelling over Nelson Mandela en de geschiedenis van Zuid Afrika. Erg indrukwekkend en zeker niet alleen zwart en wit.
‘To be free is not merely to cast of one’s chain but to live in a way that respects and enhances the freedom of others’ Nelson Mandela

De bustoer gaf ons een indruk van de enorme stad waar de mijnen jarenlang een grote rol gespeeld hebben en waar vele inwoners werkzaam waren. Jo’burg showde ook haar oude panden die strak ingesloten stonden tussen de enorme moderne glazen puien en jaren ’70 gebouwen. 2 Johannesburg-041tDe winkels waren al rijkelijk voorzien van kerstversieringen en de biltong en het game vlees werd duidelijk gepromoot als kerstgerecht. De avondkleding hing in de rekken en de schoenen met hele hoge hakken sierden de etalages. Wij slenterden langs op onze slippers en in onze reiskleding die al de nodige slijtage begon te vertonen. Gelukkig zagen we naast de luxe winkels ook nog een paar stalletjes waar ze tomaten en ui verkochten, een zeer vertrouwd beeld tijdens onze Afrika reis, dit was tot nu toe overal verkrijgbaar. In Tanzania hadden we een leuk lampje gezien wat werkte op zonne energie. Dit was een nieuw en uniek product uit Zuid Afrika. In Johannesburg bleek dat dit geproduceerd werd door een klant van Louis. We mochten een kijkje nemen in dit zeer succesvolle en snelgroeiende bedrijfje waar veel handwerk verricht werd om de lampjes te maken.

Steenkampsberge en de noordelijke Drakensbergen
2 Johannesburg-005tWe verlieten de grote stad met al haar snelwegen en fly-overs, een beeld wat we sinds Cairo niet meer gezien hadden. Het streng geregelde verkeersbeleid met vele robots (verkeerslichten) en talloze verkeersborden zorgde ervoor dat de stad veel minder chaotisch was om doorheen te rijden dan we aanvankelijk gedacht hadden. De met stalen hekken omheinde woningen, sommigen vol veiligheidswaarschuwingen waarbij iedere verantwoording van de bewoners werd uitgesloten na betreding van het terrein, lieten wij achter ons, op weg naar Steenkampsberge en omgeving.

Voortrekkersmonument in Pretoria
Wij bezochten het voortrekkers monument in Pretoria. Het monument werd zo gebouwd dat de zon ieder jaar op 16 december om 12 u haar licht werpt op een speciale plaat waardoor het opschrift ‘Ons vir jou Suid-Afrika’ leesbaar wordt. Een 92 meter lange marmeren muurgravure laat de belangrijkste gebeurtenissen uit de Slag bij Bloedrivier zien.

Voorgeschiedenis
3 Pretoria-008tIn 1838 trok een groep voortrekkers boeren onder leiding van Piet Retief door het koninkrijk van de Zulu’s in de hoop er land te vinden om er zich te vestigen. De toenmalige Zulukoning Dingane onderhandelde met de boeren en ‘schonk’ de voortrekkers een groot stuk land nabij de rivier de Ncome. Door een foutieve vertaling van een Engelse dominee die het gesprek tussen beiden vertaalden ontstonden de problemen. De voortrekkers gingen ervan uit dat deze landconcessie hun eigendom was terwijl Dingane vanuit de Zulu traditie deze concessie louter zag als een gebruiksrecht. Beiden voelden zich bedrogen en Piet Retief werd samen met een aantal familiehoofden door sluipmoordenaars van Dingane gedood.

3 Pretoria-003tDe boze boeren gaven het idee van een vreedzaam samenleven met de Zulu’s op en wilden het land in eigendom. Ze stuurden een boodschapper naar Dingane om hun eis over te brengen. Dingane doodde de boodschapper en verzamelde een leger Zulu krijgers om de boeren alsnog weg te jagen. Indien God de voortrekkers de overwinning zou schenken, beloofden ze God die dag te eren en op die plaats een kerk bouwen. Op 16 december 1838 streden nog geen 700 boeren tegen een Zulu leger van 12.000 tot 15.000 man. De voortrekkers versloegen echter de Zulu’s die dag. Omdat het bloed van de gevallen Zulu krijgers de rivier de Ncome bloedrood kleurde, werd deze door de voortrekkers omgedoopt tot Bloedrivier.

Verder naar het oosten
Wij vervolgden onze weg naar het oosten. Borden langs de snelweg waarschuwden ons voor de highjack hotspots met het advies om nergens te stoppen. We namen een mooie gravel slingerweg door de groene heuvels. In het dal lagen verschillende forellen vijvers waar dagvissers hun slag probeerden te slaan. Het stralend groene graslandschap werd afgewisseld met stukjes bos en stoere rotsformaties. 4 Onderweg naar Steenkampsberge-006tDit uitzicht leek erg op Schotland, heel anders dan het gele gras wat we lange tijd gezien hadden. Toen de zon begon te zakken werd het hoog tijd om een kampeerplekje te zoeken maar helaas waren er nergens campsites te bekennen. Gelukkig waren ze bij een Christelijke Jongeren gemeenschap zo vriendelijk om ons een veilig plekje te geven ook al overvielen wij de beste man wel een beetje met onze vraag. Hij had nog nooit overlanders ontmoet maar achteraf vond hij het allemaal toch wel interessant en wilde hij van alles weten over onze reis. De volle maan stond hoog aan de hemel en zowel de sterren als de glimwormpjes in het gras straalden.

Bij wonderkloof renden er snel wat gitzwarte baboons over, ze lieten zich net als de bont gekleurde vogeltjes niet fotograferen. De panorama route kronkelde vanaf de Schoemanskloof door het heuvelige landschap, stoere motoren scheerden luidruchtig langs. Ondanks het heiige weer waren de vergezichten prachtig. Het landschap was afwisselend met haar weilanden vol koeien en paarden (en af en toe een verdwaalde zebra), maar ook rotsen, bosgebieden en talloze kleine watervalletjes. Met een temperatuur van net boven de 20 graden was het voor ons gevoel vrij fris.

Pilgrim’s Rest
Hoewel dit stadje ook nu nog gewoon bewoond wordt is het tegelijkertijd een openluchtmuseum. Het toont een mijnwerkersstadje aan het einde van de 19e Eeuw. 5 Pilgrims Rest-013tDe charme van dit stadje houdt verband met de gedenkwaardige periode toen hier goud gewonnen werd. De serene rust die bij de oude begraafplaats hing was indrukwekkend. Vele grafen lagen er echter verlaten bij en de gedenkstenen vertelden ons dat veel van de overledenen niet ouder waren geworden waren dan 25 a 40 jaar. Hoewel de meeste Christelijke teksten toonden troffen we er ook een bepaald gedeelte met Joodse graven aan.

Graskop
Een dorpje in de bossen, gelegen op een punt van de steile helling van Drakensbergen. Vanuit het zwembad hadden we een schitterend uitzicht op de steile kloof en de beboste vallei. 6 Graskop-006tDe lucht werd donkerder, de felle bliksemschichten scheerden zich vlak langs de rotsen, achtervolgt door heftige donderslagen die soms wel erg dichtbij leken. Terwijl de regen neersloeg priemde de zon haar lichte stralen in het landschap. Op de scheidslijn ontstonden twee volledige regenbogen die beide graskoppen bovenop de kloof met elkaar verbonden, een indrukwekkend gezicht. Het noodweer overwon, heftige regen en onweersbuien sierden de avond en nacht, gedonder rond de daktent, zou ons bedje droog blijven?!! Een paar uur later trok een dichte mist op, slechts 50 meter zicht was wat overbleef. Voorzichtig kwam de zon weer iets tevoorschijn, heftig strijdend met de laaghangende mist die tussen de bergen bleef hangen.

Blyde en Treur rivier gebied
8 Bourkes Luck Potholes-013tDit groene en waterrijke gebied wordt gedomineerd door twee grote rivieren die hoog uit de bergen komen: de Blyde en de Treur rivier. De meeste uitzichtpunten zijn gericht op de Blyde rivier, vandaar dat de ander waarschijnlijk wat treurig is. Bij Bourke’s Luck Potholes vloeien de Blyde en Treur samen. Ze vormden prachtige diepe cilindervormige uithollingen in de rotsen, gevormd door de ronddraaiende beweging van de met kiezels gevulde rivieren die door de rotsen stromen. Met onze voeten in het water genoten wij van de grote kleurcontrasten van beige, bruin en zwart steen die de vormen nog indrukwekkender maakten. Met een lengte van 26 km vormt de Blyderiviercanyon een zeer imposant ravijn. Rechte wanden met prachtige rotsformaties in de steile wand van de Drakensberg. De wind waaide flink door de canyon. De Blyde rivier zocht haar weg tussen de rotsen en werd even verderop opgevangen door het stuwmeer en de dam. God’s Window, gelegen aan de rand van een steile helling gaf een mooi uitzicht op het 1000 meter lager gelegen Lowveld, de beboste valleien en de zwarte rotsen. Terwijl wij door dit gebied reden werden we steeds weer verrast door de prachtige kleurschakeringen in het landschap. Ook de dieren waren in stijl: helder gekleurde vogels en vlinders maar ook hagedissen in uiteenlopende kleurcombinaties. Sommigen waren maar moeilijk te spotten, die hadden zich aangepast aan de omgeving

Terwijl we hoog op de bergtop stonden en uitkeken over de Blyde rivier canyon riep Ray blij: ‘Kijk, daar beneden wil ik zijn, dat lijkt me een geweldige kampeerplek aan de rivier! Via dat kleine slingerpaadje aan de overkant kunnen we daar vast wel komen’. 9 Blyde rivier canyon-002tHet was even een gepuzzel waar de hobbelige gravelweg begon, we slingerden door het bergbos. Bij de ene bocht werden we in dichte mist gehuld, na de volgende bocht straalde de zon ons tegemoet. Enorme stapels met boomstammen lagen naast de weg, net gerooid uit het speciaal aangeplantte dennenbos en klaar voor transport. Alle stammen werden met de hand op maat gemaakt en ontdaan van zijtakken. We reden door plassen en glibberden door de modder, af en toe wat verbaasd aangekeken door de dorpsbewoners. Dit was duidelijk geen toeristische route. De weg ging over in een prive gebied van Weltevreden Estate waar we gelukkig welkom waren. Tientallen kilometers reden we over hun gebied, begeleid door witte en gekleurde vlindertjes die ons de weg leken te wijzen. We klommen hoger om vervolgens weer aan een steile afdaling te beginnen. De koeien lagen heerlijk op de weg en pas na heel wat aandringen waren ze bereid om op te staan zodat wij er door konden om direct daarna hun geliefde plek weer in te nemen. De bergen waren begroeid met vele verschillende boomsoorten waardoor er prachtige kleur- en structuurnuances zichtbaar waren. Het terracotta rood van de grillige rotsen stak er stoer tussendoor. De bossen deden ons denken aan Bwindi in Uganda waar we de gorilla’s bezochten. Hier geen gorilla’s maar wel een aantal familieleden: grote zwarte baboons lieten zich heel even zien om zich vervolgens in het bos te verstoppen. Hun hondengeblaf verraadde echter wel hun aanwezigheid in de buurt.

9 Blyde rivier canyon-100tNog een hek scheidde ons van de afgelegen kampeerplek. Nadat Ray het slot gesmeerd had kregen we de sleutel mee en was de plek voor ons. Liggend op de rotsblokken genoten we van het geluid van de watervalletjes van de Blyde rivier, af en toe wierp het zonnetje haar stralen door het wolkendek. We sprokkelden hout voor ons kampvuur, werden weer verlicht door de sterren, vuurvliegjes en glimwormen. Wij genoten van deze geweldige plek, helemaal blij!

Foto album Zuid Afrika noord – oost:

Zuid Afrika noord oost
Zuid Afrika noord oostnov 10, 2013Google Maps Location Photos: 65
 

Door naar het Koninkrijk Swaziland….