Zambia

South Luanga NP
1 – 6 oktober 2013
Gelukkig was het Malawi visum van Ray op tijd verlengd, bij binnenkomst had hij maar een weekje de tijd gekregen terwijl Wendy een maand mocht blijven. Een periode daar tussenin was het dat we in Malawi verbleven, nu was het tijd voor Zambia. Met 25.000 km op onze teller reden we ons 20ste land in. Het was een bewolkte dag met een ijzige koude wind, rillend stonden wij bij slechts 15 graden onze Malawi kwatcha te wisselen tegen Zambia kwatcha. Even waren we teleurgesteld toen we maar 1/1000ste van het geld kregen. Wat bleek: kortgeleden hadden ze nieuw geld gemaakt en voor het gemak de laatste 3 nullen maar geschrapt.

Het landschap wisselde zich sterk af, het werd weer heuvelachtiger maar ook grote open vlaktes met bergen op de achtergrond. Het gele gras stak sterk af tegen de blauwe lucht, de kale bomen vormden donkere silhouetten en de frisse groene blaadjes gaven extra kleur. In het eerste stadje Chipata was van alles te koop, niet alleen alledaagse spullen maar ook luxe producten en de winkels zagen er goed verzorgd uit. Ook hier ging de financiële regel weer op: hoe zuidelijker we kwamen hoe hoger de prijzen werden, zowel in de supermarkt als bij het benzinestation. Het zwerfafval van plastic nam ook weer toe helaas. Roze en zwarte varkentjes scharrelden rond de huizen met rieten daken, zodra we buiten de bewoonde wereld kwamen zagen we everzwijnen en wilde varkens tussen het struikgewas en de baobab bomen.

Broodje aap verhaal
Omdat we in het donker bij de overvolle Wildlife campsite aan kwamen moesten we snel beginnen met koken. Terwijl de worstjes boven het vuur lagen te sudderen waren wij druk met het maken van salade en het opzetten en dekken van de tafel. Ray schonk net wat wijn in toen een kreet van Wendy over de campsite schalde. Een aapje was stiekem dichterbij gekomen en had de zak verse witte broodjes gevonden. Snel ging hij er vandoor, gelukkig maar met één broodje en niet de hele zak. Toch maar wat beter opletten, aapjes zijn niet de enigen die ons eten lekker vinden, het schijnt dat de olifanten in South Luanga NP soms ook eten komen stelen. Midden in de nacht werden we wakker van gescharrel rond de auto. Op zich is dit niets nieuws en meestal nemen we niet eens meer de moeite om te kijken wie of wat het is. Iedere campsite heeft bewaking rondlopen die ‘s-nachts vaak net te lang rond de auto blijven hangen. Nu waren het echter drie grote olifanten waarvan er een op ongeveer 5 meter afstand langs liep.

Bij Croc valley camp waarschuwden de bezoekers ons voor de olifanten. Iedere avond komen ze naar eten zoeken. De avond daarvoor waren er mensen net aan het koken en dat rook zo lekker dat de olifant het gewoon moest proeven. Uiteindelijk hebben ze de pan in de auto gezet en de auto afgesloten. Dit hield de olifant echter niet tegen. Behendig sloeg hij het raam in om zo bij het eten te kunnen. Dit was al het tweede verhaal over ingeslagen autoruiten….. Wij besloten al het eten uit de auto te halen en in de camp keuken te bewaren. De la en koelkast hebben we snel met Dettol schoongemaakt zodat het ook niet meer naar eten rook in de auto. De geurige kip Quesidilla hebben we maar direct opgegeten.
Theehuisje Croc Valley Een uur later, toen we met twee andere reizigers in een soort theehuisje (een rieten dakje op palen) zaten stonden er, uit het niets, ineens drie olifanten vlak bij, Pappa, Mamma en Baby. Mamma stak haat slurf in de camp BBQ. Pappa was echter meer geïnteresseerd in de fles water bij ons op tafel. Hij strekte zijn slurf maar kon er net niet bij. Met zijn voorhoofd drukte hij het lage rieten afdakje een stuk naar binnen maar nog steeds was het net buiten bereik. Wij waren inmiddels met z’n vieren zo ver mogelijk gaan staan voorzover dat ging onder het afdak. Het boze gegrom en getrompetter zorgde ervoor dat mamma aan de andere kant kwam aanrennen. Nu zaten we toch wel een beetje klem tussen twee olifanten. Een angstig moment! We besloten naar de auto te gaan en daar in te gaan zitten, shoot, op slot waar is de sleutel… Dominique zei nog, niet rennen en rende vervolgens zelf naar het restaurant. Zijn vriendin zat inmiddels bij Wendy op schoot achter het stuur, nog steeds klem maar wel wat veiliger. Het duurde nog enkele lange minuten voordat de bewakers met een katapult en een hoop herrie de olifanten verjoegen. Met een hoge hartslag gingen we naar de bar. We hadden weer een sterk verhaal maar nu ook behoefte aan sterke drank! De auto was gelukkig nog ongeschonden. Morgen avond komen ze weer, dan is de auto weer leeg en wij zitten dan op veilige afstand in de bar te kijken. Hopend dat de auto schoon genoeg is……

South Luanga National Park
Grote krokodillen lagen naast de hippo’s te zonnebaden en lieten zich daarna met een vloeiende beweging in het water zakken om een stukje te gaan zwemmen. Een kudde van wel honderd buffels versperde ons de weg, er zat niets anders op dan rustig te wachten voordat de grote groep overgestoken was. Enorme groepen olifanten struinden rond op zoek naar eten en boven het struikgewas zagen we giraffennekken uitsteken. Hoentjes scharrelden over de weg terwijl de Thomson gazelles gekke bokkensprongen maakten om de weg vrij te maken. Met alle vier de poten van de grond sprongen ze wel een meter de lucht in. 3 South Luanga Zambia-083tEnorme roofvogels waren op zoek naar hun prooi, regelmatig zagen we ze met een grote duikvlucht op hun doel af gaan. Nadat ze hun buik volgegeten hadden vleide ze zich op de grond neer, spreiden hun vleugels en genoten ze van het zonnetje en de wind die door hun veren blies. Fel gekleurde vogels pronkten met hun veren, slechts een enkeling gaf ons de gelegenheid om ze met de camera vast te leggen.

We volgden de rivier die vrijwel overal helemaal leeg stond. Ongelooflijk dat hier over nog geen maand zoveel regen zal vallen dat er zelfs sprake kan zijn van overstromingen. De rivierbedding lag er met haar 10 meter diepte, ca 100 meter breedte en vele kilometer lengte verlaten maar mooi bij. Een stralend blauwe lucht vol helder witte wolken die als zachte watten boven het land zweefden waar de zon tussendoor speelde, een prachtig gezicht. Plotseling zagen we een wandelaar, op zijn gemak wandelde hij naar huis waar een heerlijke impala al in de boom op hem lag te wachten. Alweer hadden we een luipaard gespot! Bij de boom aangekomen verstopte hij zich voor ons, het was tijd voor zijn middagdutje en met 43 graden was het veel te warm dus zocht hij een schaduw plekje op.

We struinden door het prachtige park, een zeer afwisselend landschap maakte het zoeken extra spannend. Tussen het gele gras speurden we naar leeuwenoren, we passeerden een open veld wat bezaaid lag met schedels, stukken van kaken en een ruggengraat. Dit was duidelijk een jachtgebied, helaas geen actie zo midden op de dag. 3 South Luanga Zambia-152tGelukkig hadden wij onze eigen lunch meegenomen en zittend op de auto genoten we van onze pannenkoeken en het mooie uitzicht. Bij de dorre grijze struiken zagen we grote kudu’s met sierlijk gekrulde horens, schattige pumba families staken over waarbij de baby’s zo hard renden als hun mini pootjes hun konden dragen. In Kenia zagen we zebra’s, uiteraard met hun kenmerkende strepen maar met een witte buik. In Rwanda waren ook de buiken van de zebra’s zwart – wit gestreept en hier in Zambia hadden ze weer een andere tekening: op de ruggengraat zagen wij een stippen patroon wat overging in strepen die ook over de buik doorliepen. De baby’s hadden een spoor van donshaartjes over de ruggengraat lopen. Kleine olifantjes dronken melk bij hun moeder terwijl de olifanten mannen wat aan het stoeien waren. Dat het puur vriendschappelijk bedoeld was bleek wel uit hun slurf knuffel waarmee het spel beëindigd werd: ze kronkelden de slurven om elkaar heen, gaven kusjes op elkaars hoofd en keken elkaar recht in de ogen, wat aandoenlijk!

Avond safari in South Luanga
Het was geweldig om de dieren overdag te zien maar ’s nachts kreeg het nog een extra dimensie. Aangezien wij geen toestemming kregen om na zonsondergang zelf door het park te rijden sloten wij ons aan bij een tour. We hadden vernomen dat er in het westen van het park wat leeuwenactiviteiten waren dus daar naartoe! Niemand wist zeker of de dieren er nog zouden zijn tegen de tijd dat wij aankwamen maar gelukkig hadden ze op ons gewacht, ontspannen lagen ze te slapen, drie mannen en twee vrouwtjes. Wij naderden ze tot op twee meter afstand. Af en toe rolden de mannen even op hun andere zij waarbij ze een oog openden om ons aan te kijken, verder maakten ze zich nergens druk om. De vrouwtjes begonnen elkaar te wassen en liefdevol likten ze elkaar schoon. Dit was een teken voor de mannen om wakker te worden. De dames waren inmiddels vertrokken, zij gingen op jacht. Een voor een volgden de mannen op gelijke afstand waarbij ze stoer hun tanden lieten zien, zich alvast verheugend om het lekkers wat de vrouwen hun zouden bezorgen. De antilopes hadden de leeuwen al aan horen komen maar bleven doodstil staan en deden alsof ze er niet waren. De leeuwinnen slopen vooruit en zakten door de knieen om zich te verstoppen. Het spel van de uitdaging was begonnen, dit zouden ze nog uren vol kunnen houden. 4 Nacht South Luanga -047tDe dikke pumba was het duidelijk niet gelukt om op tijd te ontsnappen, de luipaarden hadden hem in de boom gehesen en we hoorden het gekraak toen het luipaard zijn tanden in de ruggengraat van zijn prooi zette. In tegenstelling tot het andere luipaard wat we eerder gezien hadden konden we deze twee van heel dichtbij bekijken, wat was dat geweldig! Even verderop zagen we nog wat zwart gevlekte hyena’s, serval katjes en andere nachtjagers. Hoewel de hemel bedekt was met vele sterren was het behalve de lamp van de gids ontzettend donker wat het fotograferen extra moeilijk maakte. De mooie herinneringen aan deze avond hebben wij echter goed opgeslagen in ons hoofd.

Camp
Op de campsite aan de (droge) rivier was het een drukte van jewelste, vervet aapjes renden achter elkaar aan waarbij de kleintjes regelmatig gecorrigeerd werden door de volwassenen. Moeders met kleine baby’s op hun buik sprongen behendig van boom naar boom of bij ons op de tafel waarbij ze probeerden om weer iets lekkers te stelen. Sommigen sprongen zelfs op de auto en probeerden in de tent te klimmen. 5 apen camptDe jongeren slingerden aan de lianen alsof ze op een schommel zaten. Erg indrukwekkend waren de grote baboons met een schofthoogte van wel 80 cm en met een zelfverzekerde blik in de ogen. De leguaan maakte zijn dagelijkse wandeling over het grasveld. ’s Nachts hoorden we leeuwen brullen en kregen we bezoek van een hippo, met zijn korte pootjes was het gelukt om de steile kant op te klimmen. Doelbewust liep hij om het zwembad af, slechts 20 meter van ons vandaan. Helaas, de verwachte plons bleef uit, mopperend en grommend zocht hij een ander plekje om zijn bad te kunnen nemen. In tegenstelling tot de kikkers en padden kreeg hij geen toestemming van de bewaking om te gaan zwemmen. Iedere dag kregen we bezoek van de olifanten waarmee we de eerste avond een spannend avontuur beleefde, steeds op een ander tijdstip maar met hetzelfde doel: op zoek naar eten. Hoewel het er soms wel dreigend uitzag en het iedere keer toch best spannend was ging alles gelukkig goed en zijn onze ruiten en auto heel gebleven.

Foto album South Luanga National Park:

Zambia South Luanga
Zambia South Luangaokt 2, 2013Google Maps Location Photos: 68
 

Na de fijne dagen in de bush vertrokken we naar de Hotsprings verderop in Zambia….