7 – 11 augustus 2013
Sinds Addis Abeba in Ethiopie hadden we echt alle plekken bezocht waar ze accus verkochten, onze startaccu had het helaas begeven. Omdat Ray een tweede accu voor ons huishouden had ingebouwd (voor de koelkast, game-, en avondverlichting) was er niet veel plek meer voor de startaccu dus zochten we een klein exemplaar maar wel met een sterk vermogen. Dit was gemakkelijker gezegd dan gedaan, moest het dan echt uit Engeland of Nederland komen?! Dat kon wel eens weken gaan duren, veel geld kosten en waar moesten we het naartoe laten sturen? Gelukkig vonden we uiteindelijk in Kampala een exemplaar wat welliswaar niet helemaal aan de specificaties voldeed maar wel aan de maatvoering. Helaas had de airconditioning de stuiterwegen in Kenia niet overleefd maar ook dit werd gerepareerd. Met inmiddels 20.000 op onze reis-kilometerteller reed de auto weer als een zonnetje en waren wij er klaar voor om andere plaatsen in Uganda te ontdekken.
Fort Portal
Via een prachtige route door een zeer groen heuvellandschap reden we richting Fort Portal in het westen van Uganda. De verscheidenheid aan bomen en plantensoorten was enorm. Af en toe zagen we een aapje van boom naar boom springen of lekker lui op een tak genieten van het zonnetje. Bij iedere kleine waterpoel zagen we een slimme ondernemer die een autowassalon was begonnen, de autos werden vaak half het water ingereden om gewassen te worden. Ook passeerden we vele scholen met veelbelovende namen zoals New Hope, Bright Future en Hopefull maar ook Good Life Preparation.
Naarmate we meer naar het westen kwamen werden de huisjes eenvoudiger en zagen we af en toe ook de lemen afwerking weer. Een ander punt van herkenning waren de mensen die met gele jerrycans liepen, op weg naar de waterput of de rivier. Het landschap veranderde en overal waar we keken zagen we enorme theeplantages. Met grote manden op hun rug waren de mensen bezig om de theeblaadjes te plukken. In het levendige dorpje Fort Portal bezochten we Dutchess, een restaurant van Nederlanders waar ze een heerlijke lunch serveerden met bruin brood! Na een leuk gesprek met de eigenaresse verwees ze ons naar een mooie plek even verderop: Whispering Palm Garden Camp. Hiermee had ze niets teveel gezegd. Een prachtige tuin waar de verse avocados voor het oprapen lagen en een aangrenzend bos waar we op ons gemak rond konden struinen. De vele vogels en kikkers hielden ons gezelschap.
Katwe
De ramadan was afgelopen, bij alle moskees was het suikerfeest in volle gang, iedereen zag er prachtig uit, ook de kinderen. De weg voerde ons naar het zuiden, richting Katwe. Hoewel er hier iets meer gaten in het asfalt zaten was het zeer gemakkelijk om te rijden en ondertussen te genieten van de prachtige uitzichtingen op de Rwenzori Mountains, het Kibale NP en Lake George.
Vele mensen duwde fietsen de heuvels op, volgeladen met grote vrachten bananen, vaak waren de fietsen zelf nog maar nauwelijks te zien en pastte de fietser er zelf niet eens meer bij. Vlak nadat we de evenaar gepasseerd hadden ging de weg over in een gravel wasboard pad, dit was het begin van het Queen Elizabeth NP. We spotte al snel weer wat wild, vooral buffels, elanden en pumbas. Bij het kratermeer zagen we krokodillen en roze flamingos. Helaas hanteren ze hier in de wildparken een vreemde regeling waarbij ze voor buitenlandse autos $ 150,00 toegang rekenen bovenop de persoonlijke toegansprijs waardoor de dagprijs ver boven ons budget kwam. Ter vergelijk: voor een (huur)auto met Ugandese kenteken betaalt men slechts $ 10,00. We sloegen Queen Elizabeth dus maar over maar hadden wel een voorproefje gehad.
Leeuw
Bij Katwe vonden we een kampeerplekje bij Njuvo met een prachtig uitzicht over de vlakte, hier en daar onderbroken door enorme cactusbomen. Op de achtergrond hoorden we het gebrul van een leeuw en het geknor van de nijlpaarden. De zon ging onder en wij kropen ons bed in. Plotseling werd het gebrul sterker en kregen we de waarschuwing dat er een leeuw in de buurt was. Snel klapten wij de tent in en startte de motor: op zoek naar de leeuw. De gameverlichting wierp haar licht over het veld. Al snel hadden we hem gevonden, slechts een paar honderd meter van waar wij eerder lagen te slapen! Toen kreeg hij er genoeg van om in de spotlight te staan: brullend stond hij op en hinkte op nog geen twee meter van ons openstaande raam langs naar de achterkant waar hij weer neerplofte, met zijn gewonde poot kon hij duidelijk geen lange afstanden aan. Net als in Nanyuki hadden we op deze campsite de beschikking gekregen over een kamer om gebruik te maken van de douche en het toilet. Na deze toch wel spannende ervaring met de leeuw besloot Wendy nog even gebruik te maken van het toilet. De schrik sloeg haar om het hart, wie had verwacht dat het personeel in deze kamer lag en plotseling begon te praten?! Wat een ervaringen midden in de nacht!
Lake Edward
In het dorpje Katwe regelde we een boottocht en de lokale gids vertelde ons graag van alles over de zoutwinning in het meer en kregen we ook uitleg over verschillende vogels. Zeker honderd hippos lagen te luieren aan de kant of gluurden net aan het wateroppervlak naar ons. Ook zagen we grote krokodillen, deze vormen een serieus probleem voor de lokale bevolking wanneer ze water uit het meer willen halen. Nadat er vorig jaar zeven kinderen ten prooi zijn gevallen aan de krokodillen heeft men een speciale kooi aan de kade gebouwd waarbinnen ze op een veilige manier water kunnen halen. Op de vismarkt kregen we uitleg over de verschillende soorten die de vissers zojuist gevangen hadden.
Ishasha
We trokken verder naar het zuiden waarbij we voor een groot deel langs het Queen Elizabeth NP reden. Het verkeersbord gaf aan dat de weg een wisselende conditie had maar dat was niet het enige wat wisselde: het landschap varieerde van geel grasland naar oerwoudachtig bos en ging daarna over in een groene krater met stralend goudgeel in het midden. De temperatuur steeg tot wel 35 graden maar dat leek de vele buffels en impalas niet te storen. Colombo apen en baboons kwamen naar de weg om naar ons te kijken. We genoten van onze lunch temidden van wel dertig olifanten. Plotseling werd de lucht donkerder en dreigender. De temperatuur daalde naar 21 graden. Kort daarna stortte de enorme regenbui zich over het land. Het zonnetje kwam weer door en al snel was het wederom boven de 30 graden.
Op een dikke boomtak lag zij lekker in de schaduw: de boomklimmende leeuwin! Vanaf deze hoogte kon ze alles goed overzien. Toen ze uitgekeken was gleed ze langs de boomstam omlaag en verstopte zich in het hoge gras, helaas uit ons blikveld. Wij zwierven door het gebied, op zoek naar wild. Helaas kwamen we dat op verschillende impalas en apen na niet veel meer tegen. Toen we plotseling voor de Congolese grens stonden besloten we om te draaien en nog even in het fijne en mooie Uganda te blijven. We kozen een zijpad wat zich door de heuvels slingerde en prachtige uitzichten bezorgde over het landschap. De weggetjes die we namen kwamen op geen enkele kaart meer voor.
Bij de dorpjes waar we doorheen kwamen waren ze het duidelijk niet gewend om verdwaalde mzungus te zien maar overal was de reactie even enthousiast en blij. Niet alleen kinderen maar ook volwassenen zwaaiden uitbundig naar ons en daarbij werd het vaak niet nagelaten om te stoppen waar ze mee bezig waren en hun handen leeg te maken zodat ze met twee handen konden zwaaien. Wat een leuke en vriendelijke mensen zijn het toch in Uganda! Sommigen wilden graag een praatje maken en hoewel we dat graag doen was het hier wat lastiger omdat de meeste mensen naast hun lokale Ugandese taal geen Engels spraken. Hoewel Engels de officiele voertaal is kennen ze in Uganda ruim 40 verschillende talen en onderling verstaan ze elkaar ook vaak niet.Bij de campsite hadden we wederom een spannende toiletervaring: terwijl Ray door wilde trekken stak een giftige bushcobra slang zijn kop onder de toiletrand uit en keek hem boos aan, hij wilde geen nat huis! En dan te bedenken dat Wendy net zittend gebruik had gemaakt van dit toilet…..
Foto album West Uganda:
Door naar de gorillas in de jungle van Uganda….