11 – 14 januari 2014
Vanaf de Mata Mata poort in het Kgalagadi National Park was de doorsteek snel gemaakt, binnen een kwartiertje stonden we in het nieuwe land: Namibië.
Het rode duinlandschap vergezelde ons en ondanks de droogte in dit gebied was de begroeiing opvallend groen. De paar boerderijen die we tegenkwamen bezaten enorme afgezette landerijen. Enkelen boden ruimte aan op een campsite, er scharrelde wat vee rond maar met het overige land werd ogenschijnlijk weinig gedaan. Op een paar paardenkoetsjes na kwamen we niemand tegen.

We volgden de Auob rivier, aan het frisse groen was te zien dat er water aanwezig was, de rivierbedding was echter helemaal leeg. Tegen de horizon lag een bergenreeks, de toppen voorzien van grove rotsblokken die op een zanderige berg leken te zijn geplaatst. Het landschap was overal stralend schoon. Een klein wervelwindje midden op de weg wierp grof zand via het dakraam naar binnen.

Stampriet was de volgende bestemming maar dit gehucht bleek nog kleiner dan verwacht en behalve het benzinestation was alles gesloten. We besloten door te rijden naar de Hardop Dam maar ook dat bleek dicht te zijn. In Mariesburg was er precies 1 supermarkt geopend maar daar was niet zoveel te beleven. We vonden een lekker plekje op een campsite en genoten van de avond rond de braai en het kampvuur.

Een vlak grijs-groen landschap, een stralend blauwe lucht met schapenwolkjes. Het gras glinsterde zilver op in de zon, de buitentemperatuur steeg naar 36 graden, binnen in de auto naar ruim 43 graden. De kudu’s staken de gravelweg over om vervolgens met sierlijke bokkensprongen richting de oranje rode duinen te vertrekken. Het rood van het zand liet het gras plaatselijk bronskleurig schitteren. Het witte gravel wisselde zich af met het rood en af en toe mengde het zich tot een roze ondergrond. Urenlang reden we richting het noorden en kwamen we niemand tegen. We genoten van het mooie landschap en de prachtige luchten. In de verte hing een donkere regenwolk en zagen we de regen in een donkere baan naar beneden komen. We ontdekten vormen van leeuwtjes en andere dieren in de wolken.

Harnas Wildlife Sanctuary
Een heel gastvrij ontvangst, zowel door de mensen als de dieren. Drie cheetah’s lagen bij het hek in het zonnetje en begonnen genietend te spinnen toen we ze kwamen begroeten. Ook lagen er twee grote leeuwen op wacht, ze hielden onze bewegingen nauwlettend in de gaten. Helaas hadden wij geen eten voor ze meegenomen maar gelukkig werd ons dat vergeven. Een aantal baboons knorden en stoeiden met elkaar terwijl anderen vanuit de kale boom toekeken of even een hun ogen dicht deden.

Nieuwsgierige struisvogels kwamen de auto inspecteren waarbij eentje wel heel brutaal was. Gelukkig hadden we net op tijd de deuren gesloten, anders had ze vast graag een kijkje genomen in de kratten of wellicht in de voorraadla. Ze vond het in elk geval gezellig dat wij er waren, de rest van de avond bleef ze relaxed naast de auto liggen, haar lange nek en kop plat op de grond, even een tukkie doen. Verderop hoorden we leeuwen brullen, dit herhaalde zich een aantal keren gedurende de nacht. Het moge duidelijk zijn: we stonden op een camping, helemaal alleen in de bush, behorende bij de Harnas farm in de buurt van Gobabis.

Met een grote sprong belande zij op de motorkap, al snel gevolgd door haar vriend, de grote baboon met een schofthoogte van wel 80 cm. Een ander gooide met veel kabaal de metalen deksel van de prullenbak en liet zich in de bak zakken. Met een groots gebaar gooide hij van alles naar buiten wat hij tegenkwam en niet van zijn gading was: een lege plastic fles, de verpakking van een pak sap en een prop papier. Snel peuzelde hij nog wat aan de sinaasappelschil voordat die door een andere baboon ingepikt werd. Terwijl een aantal grote apen de spullen voor de afwas onderzochten en de helft op de grond smeten sprong een baboon van wel 70 kg snel via de motorkap om vervolgens op het dak te belanden. Wat extra krassen in de lak waren het gevolg maar dat kon hem niet echt schelen, hij was wel benieuwd wat er in die tent gebeurde. Wendy hield zich muisstil terwijl ze de 20 enorme dieren rondom de auto goed in de gaten hield en Ray verderop heerlijk van de warme douche genoot. Toen bleek dat er niets eetbaars te halen was vertrokken ze weer in de richting vanwaar ze gekomen waren, de grote omheinde plek. De stroom was tijdelijk uitgevallen en dit gaf de baboons de gelegenheid om over het hek te springen zonder last te hebben van een elektrische schok.

We kregen een tour over de farm, de struisvogels kregen een lekkere hap mais en granen maar het oor van een van de vrijwilligers smaakte toch wel wat sappiger. Verderop stonden twee struisjes vrolijk te dansen, het bruine vrouwtje onderop terwijl het zwarte mannetje met zijn roze benen op haar rug balanceerde en vrolijk met zijn vleugels wapperde, dit was vast de paringsdans. De baboons keken wat verveeld maar namen toen toch wel wat hapjes van de granenbollen die in het zand geworpen werden.

De leeuwen kwamen al aangelopen, ze hadden best trek in een lekker stukje vlees wat hun over de heining toegeworpen werd. Voldaan vertrokken ze naar een veilig plekje om aan hun prooi te sabbelen. De wilde honden stonden met z’n allen op wacht, muisstil keken ze naar de auto die voor het hek stilhield. Toen de auto echter weer verder reed werden ze zenuwachtig, ze zouden vandaag toch niet overgeslagen worden? Piepend en jammerend begonnen ze door elkaar heen te rennen en volgden de auto. Bij de voederplek aangekomen werd het hoge geluid van de honden nog veel harder en sprongen ze in de lucht om zo dicht mogelijk bij de balustrade te kunnen komen vanwaar het vlees toegeworpen zou worden. De dieren uit de VIP groep grepen als eerste hun prooi, de anderen moesten wachten op hun beurt, zij mochten niet op de voederplek komen. Het was dus een kunst voor deze groep om het vlees van de VIP’s te pakken te krijgen die vervolgens weer terug moesten om een nieuw stuk te krijgen. Toen iedereen zijn deel te pakken had werd het weer stil en slokte de dieren hun vlees snel naar binnen.

Een grote groep cheetah’s kwam aangerend toen ze ons aan hoorden komen. Nr 23 hield zich echter nog even verstopt maar toen ook die gevonden was werden er 23 heerlijke stukken vlees over de heining geworpen en kreeg iedereen zijn hapje. Verderop zat een 16 jaar oude cheetah dame alleen in een hok, ze had even rust nodig maar zou zich later weer bij de grote groep mengen. Meerdere dieren hadden (tijdelijk) een eigen plek gekregen, soms omdat de relatie binnen de groep niet goed was maar ook omdat de dieren daar zelf behoefte aan hadden. Macho liet zich niet zo gemakkelijk lokken, deze enorme stoere leeuw speelde hard- to- get maar werd uiteindelijk toch over de streep getrokken door het sappige hapje en zijn vrouw en twee dochters volgden de leeuw.

De rooikatten zaten gezellig samen in een hok terwijl de luipaarden ieder hun eigen territorium hadden. Een luipaard toonde zijn aanvalskunsten en demonstreerde hoe hij binnen 3 seconden in een boom van wel 6 meter hoog kon klimmen om zijn stuk vlees te bemachtigen. Dit verklaarde ook waarom de baboons hun “slaap-boom” vrij van bast maken, de luipaarden klimmen dan niet zomaar naar boven om de apen te pakken. Hoewel we spreken over afgesloten hokken voor de dieren waren dit zeker geen kleine plekjes, ieder dier had een x aantal hectaren ter beschikking, afhankelijk van het dier en zijn behoefte.

De meeste dieren waren hier gewond naartoe gekomen of vormden een bedreiging voor hun omgeving. De farm is ontstaan als opvang voor de dieren maar ons inziens is de motivatie om de dieren terug te plaatsen in het wild erg naar de achtergrond geschoven en voor de meeste dieren is dat ook niet meer mogelijk omdat ze opgegroeid zijn met menselijk contact en twee keer per dag hun eten toegeworpen krijgen, een stuk gemakkelijker dan zelf jagen. De hyena die ze eerder probeerden uit te zetten vond het maar niets buiten, na twee dagen stond hij alweer voor het hek en smeekte of hij weer thuis mocht komen bij Harnas.

In de tuin liepen de schildpadden, ganzen, pauwen en kalkoenen rond, af en toe namen ze een duikje in het zwembad. De honden ravotte in het gras en de als leeuw geschoren chow-chow werd herhaaldelijk in zijn manen gegrepen door de franse bulldog. De baby vervet aap en baby baboon knuffelden met iedereen die ze tegenkwamen en sabbelden wat aan hun melkflesje. De kat sprong lekker bij Ray op schoot en genoot van een poezenknuffel.

Op de campsite lag een enorme nachtvlinder van wel 12 centimeter met haar vleugels wijd te slapen op een steen terwijl een klein zwart slangetje van maximaal 12 cm voorbij kroop. Grote torren en andere vreemde insecten kwamen ons begroeten en verderop zagen we Impala’s en een nieuw soort gnoe, deze had horens in de vorm van een vikinghelm en een mooie kuif op zijn neus. De dieren variëteit was groot bij Harnas (en dan hebben we ze nog niet eens allemaal genoemd). De leeuwen gromden hun afscheidslied, de cheetah knorde toen we haar gedag zeiden.

Foto album Namibië:

Namibie Oostjan 11, 2014 Photos: 34