Ethiopië – Rift Valley

23- 26 juni 2013
Het landschap werd groener, de heuvels waren begroeid met een grote varieteit aan planten. De rivierbedekkingen waren niet langer uitsluitend leeg, kleine stroompjes kabbelden dapper voort. TermietheuvelGrote bonsai bomen stonden met hun prachtige natuurlijke vormen trots in het landschap, afgewisseld door de enorme termietheuvels. Daarna veranderde de omgeving naar een heuvelachtig duinlandschap, voorzien van helder groene bomen. Via een prachtige slingerweg daalden we af richting een groen getint meer: Lake Ziway. Op afstand roken we hem al: een enorme grote krokodil lag stinkend langs de kant van de weg, deze was duidelijk al een tijdje dood.

We besloten een bezoek te brengen aan het meer, laverend tussen de paardenkoetsen in het dorp zagen we het liggen. Toen we dichterbij kwamen liep er een man naar ons toe. Hij staarde wat in de auto en mompelde toen iets van toegangskaart maar lachte er wat schaapachtig bij. We hadden schoon genoeg van dat gebedel dus besloten hem te negeren, nergens was een kassa of bord te bekennen en reden door, de man verslagen achter ons latend. Het meer was mooi maar nog veel indrukwekkender waren de enorme Marabou Stork vogels die zich hier bevonden! 2.) Lake Ziway -004tNa de nodige foto’s vertrokken we weer, de gidsen, toerverkopers en kinderen lieten ons niet met rust. Toen we terugreden naar de weg werden we aangehouden door een grote groep mannen die om ons toegangsbewijs vroegen. Dit hadden we niet dus werden er stenen voor onze wielen gelegd, de doorgang gedwarsboomd: we mochten duidelijk niet verder. Ondertussen weer talloze kinderen die aan onze deuren en krik zaten terwijl ze weer zeurden om geld en zelfs een aantal die met hun kleine vingertjes een poging deden om de stickers van ons logo van de auto af te peuteren. Dit ging ons echt te ver! Na de nodige heftige discussies besloten we te betalen (het bleek maar om een klein bedrag te gaan), echter met een rotgevoel verlieten we deze plek.

Lake Langano
3.) lake LanganotWe reden door naar het zuidelijker gelegen Lake Langano waarbij we een aantal wijn en suikerriet op hun rug, een enorm gewicht. We kwamen bij Karkaro camp van waaruit de weg een aardige uitdaging werd maar naar een prachtige kampeerplaats leidde, een strandje aan het Langano meer! Wij haalde de stoeltjes tevoorschijn en genoten die avond van de stralende volle maan die haar licht wierp over het meer.

Nechisar NP Arba Minch
De volgende bestemming was Arba Minch. Het groene landschap wat ons deed denken aan Cameron Highlands in Maleisie werd afgewisseld door enorme maisvelden. De asfalt weg ging weer eens over in een wasboardpad, hobbelend gingen we voort, grote stenen en gaten in de weg ontwijkend om de banden te sparen. Eerder op deze reis door Ethiopie hadden we kinderen langs de weg al zien dansen met schuddende schouders, zingen of in hun handen klappen in de hoop daarmee wat geld of wat lekkers van ons los te krijgen. Hier hadden ze er een variatie op bedacht: soepel bewogen ze hun knieeen en benen. Sommigen wisten deze techniek uit te breiden met wat breakdance bewegingen en handstand waarna uiteraard de handen weer opgehouden werden en de grote hit van Abba aangehaald werd: Money, money, money….

We hadden gehoord dat het mogelijk was om in het Nechisar National Park te overnachten en dat daar ook 40 hotsprings waren, dat leek ons wel wat! Ondanks het duidelijke bord in het park bleek de kampeerplek niet langer te bestaan. De hotsprings bevonden zich in een omheind gedeelte en hoewel het kristalheldere water rechtstreeks uit de grond ontsprong was het toch iets anders dan wij ons hadden voorgesteld. Hier geen jacuzzi-achtige warme baden maar slechts een riviertje met vrij koud water. De pomp die erop aangesloten was zorgde behalve veel herrie voor de transport van het water naar de verderop gelegen luxe lodges en enkele plaatsen in het dorp. Dankzij de hulp van een aantal Ethiopische toeristen die voor ons wilden tolken en onderhandelen lukte het om toestemming te krijgen om de nacht binnen de hekken van de springs door te brengen waar we veilig konden overnachten. Spontaan volgde er een uitgebreide toer langs de springs waarbij we ook meer leerden over de specifieke planten en bomen die in dit gebied voorkomen en hun heilzame werking. Vervolgens kregen we een pittige soep voorgeschoteld en een heerlijk gerecht van aardappel in combinatie met moringablad wat vergezeld ging met een pittige variant van dit blad, de lokale wasabi. De moringa heeft naast de aangename smaak ook de eigenschap dat het effectief kan zijn bij de bestrijding of verzachting van malaria. Hopelijk hebben we het niet nodig maar goed om te onthouden! In de Omorate taal noemen ze de moringa telkahata.

Omringd door talloze vooral witte vlindertjes reden wij door het dichte woud. Enorme hoge oude bomen omhangen met lianen en kettingvormige kaktussen zorgden voor een haast onwerkelijke beleving van het bos, dit leek wel een sprookjesbos! Al snel schaarde een groep van rond de 50 bavianen zich om onze auto, nieuwsgierig naar wat wij kwamen doen. Bij de springs hadden we deze enorme dieren ook al ontmoet, samen met de vele velvet aapjes en de prachtige zwart-witte Colombo apen.5.) Nechisar National Park-013t
Verder op onze tocht door dit National Park kwamen we antilopes, dik-diks en meerdere hornbils tegen. De weg was vrij smal, takken en bladeren schraapten langs de auto waarbij ze af en toe sterke geuren afgaven, sommigen heerlijk verfrissend.  Plotseling zagen we iemand wegduiken in de struiken, dat was uniek voor de Ethiopische bevolking: deze doken meestal op uit het niets maar wilde er niet in verdwijnen. Mogelijk hadden we hier te maken met een stroper. Hij was echter niet de enige die op jacht was, vele imposante roofvogels bevonden zich hier. Wij zwierven door dit park, heerlijk deze omgeving, dit was de reden geweest om naar Afrika te komen: genietend van de natuur en de rust, op zoek naar dieren, even geen mensen om ons heen!

Konso
Nagenietend van het NP gingen wij op weg naar Konso. Een glooiende weg met perfect asfalt en aan beide zijden de eindeloze heuvels met maisvelden. Zoals gebruikelijk weer allerlei koeien en geitjes op de weg en wat schets onze verbazing toen wij daar een fietser zagen, flink de vaart erin om zijn volgende doel te bereiken. Dit was Charlie die we in Addis hadden ontmoet! We namen wat spullen van hem over in de auto, we hadden tenslotte hetzelfde einddoel vandaag. Kort daarna ging de weg over in een steenachtige wasboard weg die stijl omhoog ging, we hadden met de fietser te doen..

7.) Konso-004tIn Konso was het een complete reunie: ook de drie motorrijders en de zuidafrikaners waren er weer. Het kostte wat inspanning maar toch is het gelukt: we kregen toestemming om op het terrein van het lokale museum te kamperen. Bovenop de heuvel met een prachtig uitzicht. Vanuit het dorp hoorden we het gezang en preken die uit de luidsprekers van de kerk kwamen. Het museum toonde ons een mooie tentoonstelling en interessante achtergronden van de lokale stammen.

Foto album Rift Valley:


Door naar het Ethiopische Omorate….