Ethiopië – Hayk en Addis

14- 23 juni 2013
Ondanks het feit dat de locals ons afraadde om vanaf Lalibela de oostelijke route te nemen richting Weldiya hebben we deze route toch gereden. Omdat het regenseizoen inmiddels begonnen was waren ze bang voor teveel modder, dit was tenslotte geen verharde weg. Maar wij waren niet voor niets met een 4×4 naar Afrika gekomen, we hadden nog niet veel modder gereden! Ook deze keer werden we niet op de proef gesteld, de beloofde modderpoelen waren nog niet aanwezig. Wel reden we door rivierbedekkingen die helaas allemaal vrijwel droog stonden. Al met al een erg mooie route. Weer passeerden we vele kinderen, waar ze iedere keer zo snel vandaan kwamen bleef voor ons een raadsel. We werden toegeroepen met: You, You, money, pen! Een enkeling was iets beleefder: Mister, you money! Als we ze weer onze onbetaalbare glimlach schonken en doorreden renden ze vaak een heel eind mee, in de hoop toch nog wat te krijgen. Het leverde ze slechts vermoeide benen op dus haakten ze maar af.

In Weldiya was het weer tijd om te tanken. Ook in Ethiopie heerste er een brandstof schaarste dus het was even zoeken naar de beschikbare pomp. Giechelend werden we naar een werkende pomp gestuurd. Wat bleek?! De brandstof die uit deze pomp kwam was duurder dan de pomp die er direct naast stond! Dat trucje ging niet door: wij installeerden ons gewoon voor de goedkopere pomp. Helaas is alle diesel van slechte kwaliteit dus dat kon het verschil niet zijn. Een prijsverschil binnen een tankstation, dus ook daar moesten we op letten!

Lake Hayk
2.) lake Hayk-001tDe route van Weldiya naar Lake Hayk was erg mooi en afwisselend. Glad asfalt, slechts onderbroken door voetgangers, muilezels en stieren met enorme horens: zo groot hadden we ze nog niet gezien! Ook verschenen de kamelen weer op het toneel, vaak volbeladen. Werd het noorden vrijwel uitsluitend door Orthodoxe Christenen bewoont, hier zagen we ook het Islamitische geloof weer terug komen.

Bij Lake Hayk was het een drukte van jewelste, velen namen een duik in het frisse water. Een aanlokkelijk idee: met het zonnetje erbij was het alweer lekker warm. Wij kregen een kampeerplekje tussen de koeien toegewezen wat erg gezellig was: af en toe kwamen ze even buurten. Ook kregen we bezoek van de chat verkopers, kauwend op de bladeren legden ze ons uit hoe ontspannend het werkte en hoe goed we ons daarbij zouden voelen. Wij hadden het zelfs zonder de blaadjes al naar ons zin! 3.) Bruiloften Lake Hayk-004tLake Hayk bleek in het weekend vollop gebruikt te worden om trouwfeesten te geven, wij hebben vijf feesten op een avond meegemaakt! Ze vonden het prachtig dat we kwamen kijken maar daar bleef het niet bij: we werden meegesleurd in het feestgedruis en ze wilden allemaal graag voor onze camera poseren. Al met al een hele gezellige avond en we hebben veel gelachen, ook is er hard gelachen om onze grandioze danskunsten door de Ethiopiers. Dit was niet het enige moment dat wij in de belangstelling stonden: ook als wij rustig voor de auto zaten werden we ongegeneerd aangestaard, vaak tot een van de bewakers deze mensen wegstuurde.

Addis Abeba
Hoewel de route naar Addis weer mooi was was het wel een erg lange rit. We deden er 9 uur over om 450 km te overbruggen. Prachtige bergroutes leidde ons tot verschillende hoogtes en temperaturen: van 1250 mtr en 11,3 C tot 3300 mtr met 32,5 C. Grote cactussen groeiden op de rotswanden. We zagen ook hier weer een grote baviaan, helaas zonder vriendjes deze keer…

We zagen verschillende bevolkingsgroepen, het grootste verschil was de kleding en de haardracht. In Ethiopië wonen tussen de vijftig en zestig miljoen mensen. Zij behoren tot verschillende etnische groepen, die vaak een eigen taal spreken. In de centrale hooglanden wonen de Amharen en de Tigreërs. De grootste groep is de Oroms, deze groep woont vooral in de zuidelijke helft van het land. De Afars trekken rond in de woestijngebieden van Ethiopië. In de Omo vallei wonen verschillende bevolkingsgroepen zoals de Konso, Ari, Bume, Hammer, Karo en Mursi. Deze volkeren leven zeer geïsoleerd. De oude tradities worden nog allemaal in ere gehouden. De taal en cultuur van de verschillende dorpjes kan sterk uiteeen lopen. Het komt voor dat de mensen uit het ene dorp, de bevolking van een dorp, 5 km verderop niet kunnen verstaan. Ook de gewoontes en tradities van de verschillende bevolkingsgroepen kunnen totaal van elkaar verschillen. De bevolkingsgroepen van de Omo vallei hebben opvallende lichaamsversierselen. Hammer vrouwen dragen prachtige haartooien.

AddistZodra we Addis Abeba binnenreden begon het wat te regenen, de stad zag er somber uit. Het aantal kleine blauwe lada’s nam toe, als vliegen cirkelden deze vaak zeer gedeukte taxi autootjes om de mensen heen, in de hoop een rit te verkopen waarna ze zich weer in het verkeer stortte. Talloze minibusjes stopte overal en nergens, uiteraard zonder richting of wat dan ook aan te geven. Er hing een schreeuwende man uit het raam, die een voor ons onverstaanbare naam uitsprak die de bestemming van deze bus aangaf. Uiteraard ook hier weer de grote bussen in de kleine straatjes, enkelen droegen de naam NZH nog op de zijkant, dat was wel heel herkenbaar Nederlands voor ons!
Addis was aan vernieuwing toe moet men gedacht hebben toen ze begonnen met de opbrekingen en het afbreken van vele gebouwen en huizen. Een goede stedenplanner was echter geen overbodige luxe geweest, de hele stad lag overhoop en vele straten waren opgebroken waardoor ieder kruispunt omgetoverd werd tot een chaotische knoop waar niemand iemand anders voor liet. Deze situatie hadden we vaker meegemaakt…

Toen we bij Wim’s Holland House aankwamen barstte het echt lost, het kwam met bakken uit de lucht en werd het ijskoud: waren we in Nederland aangekomen?!  Een gezellige bar wachtte ons op en Wim gaf ons een plekje op de campsite. De nassi goreng, bitterballen en kroketten met mosterd smaakten heerlijk!
wpid-IMG_20130623_090422.jpgWe gebruikten de komende dagen om orde op zaken te stellen, ons visum voor Kenia aan te vragen, de Comesa verzekering te regelen en wat klein onderhoud aan de auto te doen. We verzamelde informatie over de zuidelijke Turkana route en ontmoette andere overlanders, sommigen op weg naar het zuiden, anderen onderweg naar het noorden. Er werd heel wat route informatie en tips voor campsites uitgewisseld, evenals simkaarten en andere praktische zaken en uiteraard bijzondere ervaringen. Altijd weer leuk dit soort contacten! De enorme regenbuien die ons vaak uren aan de bar bonden brachten we met deze mensen door, vaak in combinatie met de nationale bezigheid van de Ethiopiers: Bedele (n). Zo was er Charlie, die al drie jaar onderweg is op zijn stadsfiets vanuit Londen, maar ook drie vrienden op crossmotoren vanuit Edinburgh, Schotland. Ook kwamen we hier Julie en Chris weer tegen, de zuidafrikaners die vanuit Londen onderweg zijn naar huis: Johannesburg. Herman uit Nieuw Zeeland konden we veel vertellen over Europa, daar was hij naartoe onderweg.
Op zaterdagavond sloten we ons bezoek aan Addis af met een groot feest bij Wims. We maakten kennis met de expats die in Addis wonen, veel Faranji’s bij elkaar! De band was erg enthousiast speelde vol passie, menig voetje kwam van de vloer…

Foto album Hayk en Addis:


Wij gaan door naar Rift Valley in Ethiopië….