Burundi

12 – 14 September 2013
A-D-G-E…. Het was al even geleden dat Wendy een viool in handen had gehad maar gelukkig was ze het nog niet verleerd dus kon ze Thijmen helpen met het stemmen van zijn instrument. Sanne werd aangestoken door het enthousiasme van haar broer. Haar gitaar kwam tevoorschijn en samen speelden ze een mooi duet voor ons. Johan had inmiddels het BBQ vuur aangestoken en Mirjam de salade en spiesjes klaargemaakt.
Wij namen nog een laatste duik in het zwembad en toen was het echt tijd om afscheid te nemen van onze Nederlandse vrienden en weer door te reizen. De enthousiaste verhalen hadden ons doen besluiten om de voorgenomen route te wijzigingen: Burundi werd de volgende bestemming. De weg leidde ons door een prachtig gebied langs groene gebieden en sisalplantages in het zuidelijk deel van Rwanda. Urugende Ruhire! stond er bij Kibugabuga, ons afscheid van Rwanda: Goede reis!

Inmiddels kregen we er handigheid in: auto en paspoorten laten uitstempelen, geld wisselen en aanmelden voor het nieuwe land, zoals het regelen van het visum. Bij de kleine grensovergang ging alles soepel hoewel de beambte van Burundi wat onzeker werd van de Carnet. Nauwkeurig las hij alles 10x na wat er van hem verwacht werd en uiteindelijk kregen we de juiste stempel en handtekening.

1 Noorden-053tAls eerste viel ons op dat de hutjes er eenvoudiger uitzagen dan in Rwanda. Overal zagen we mensen, wederom reden we door een dicht bevolkt gebied. De kleding van de kindjes was viezer en vertoonde meer gaten dan de Rwandese. Een eenvoudig t-shirt diende als schooluniform, hier geen vestjes en stropdassen. Hoe zuidelijker we kwamen hoe kleurrijker de kleding werd. De hippere jongeren droegen stoere zonnebrillen als accessoire. De dames droegen rokken en doeken in felle kleuren waarbij helder groen en oranje de boventoon voerde. Kleine kindjes zaten ingesnoerd in een doek op de rug van mama of van een ouder zusje. Een enkeling keek een beetje rond maar de meesten sliepen lekker door. Ongelooflijk hoe rustig en stil de afrikaanse babietjes zijn!

1 Noorden-086tEen goede asfalt weg slingerde door de heuvels en toonde ons de koffie en thee plantages en prachtige uitzichten. De zon en dikke wolken wisselden elkaar sterk af maar met een temperatuur van rond de 28 graden was het heel aangenaam. Gedurende tientallen meters zaten de verkoopsters naast elkaar, hun tomaten keurig opgestapeld. Even verderop verkochten ze uitsluitend eieren, gevolgd door vele bananen verkooppunten. Nieuw voor ons was het aanbod van konijnen, waarschijnlijk een Belgische invloed uit de koloniale tijd. Ook was er een non-food afdeling: de-stenenbakkerij-straat, de-sisal-kleedjes-en-hangmatten-weg, en ook de-rotanstoelen-straat reden we door. Tegenliggers toeterden en seinden, of we maar even wat verder opzij wilden gaan, zij reden tenslotte in het midden en dat wilden ze graag zo houden. Scherpe bochten werden afgesneden, met hoge snelheden scheurden ze door de dorpjes, ondertussen fietsers passerend en voetgangers ontwijkend.

Bujumbura Bora Bora
Naarmate we dichterbij de stad Bujumbura kwamen werd het steeds drukker en nam het zwerfafval toe. Wij hadden er inmiddels weer een aantal kilometers opzitten vandaag en besloten een plekje voor de nacht te zoeken. Bij het Bora-Bora guesthouse hadden ze een grote parkeerplaats waar misschien wel een plekje voor ons zou kunnen zijn. Maar nee hier vonden ze het niet zo geschikt…. we werden doorverwezen naar een andere plek. 2 Bujumbura-009tEen vrolijke bewaker opende het hek en stuurde ons door, zijn collega’s stonden ons al op te wachten om de volgende poort open te doen en wat schetst onze verbazing?! We werden naar het strand geloodst en kregen een prachtige plek midden op het witte zandstrand met een geweldig uitzicht over het enorme Tanganyika meer!! Met het geluid van de golfslag, de ondergaande zon en de hippe strandtent waanden wij ons terug in Scheveningen op een mooie zomeravond. We namen een duik in het zwembad, aten een heerlijk gebakken visje en keken naar de vele sterren. Wat een geweldige plek! We besloten nog een extra dagje te blijven.

De vissers waren alweer vroeg op, met grote netten probeerden ze hun vangst op de bootjes te heisen. Een hardloopgroepje deed hun training langs de waterkant. Wij namen een verfrissende duik in het water. Het strand werd drukker en voller. We stonden net op het punt om weer verder te gaan toen we werden aangesproken door een groep Keniaanse fotografen die graag meer over onze reis wilden weten. Vele camera’s klikten er op los, de film draaide en een compleet interview volgde, hopelijk hebben we weer wat mensen tot reizen kunnen inspireren.

3 Zuiden Burundi-061tWij vervolgden onze route langs het grote meer. Het gele riet langs de kant wuifde in de wind, de zon schitterde in het blauwe water. De heuvels aan de andere kant waren begroeid en helder groen voerde de boventoon. De slingerende weg deed ons aan Kroatie denken hoewel we er hier wel wat meer gaten in het wegdek zaten. Bij een rivier zagen we een grote slachterij, een klein geitje probeerde nog luid mekkerend onder zijn lot uit te komen maar helaas… In de dorpen met een haventje hing een sterke vislucht en het was dan ook niet verwonderlijk dat hier vele vissen voor de verkoop lagen. Er was allerlei bedrijvigheid bij de Jehova kerken, het was druk bij de waterpompen en fietsen volgeladen met noten voor de palmolie werden de heuvel opgeduwd. De heuvels werden steiler, de weg slingerde zich verder omhoog naar ca 1700 meter waardoor we prachtige uitzichten met een afwisselend landschap te zien kregen.

Bij Mabanda kregen wij onze exit stempels, helaas hadden we bij binnenkomst slechts een visum voor 3 dagen gekregen, onze Burundi tijd zat er op. Het laatste uurtje brachten we op een rode stofweg in een soort niemandsland door, de Tanzaniaase….. grensplaats Mwenene lag 18 kilometer verderop. We passeerden verlaten opvangkampen, deze waren gebruikt tijdens de laatste burgeroorlog, slechts vier jaar geleden. Giechelend kwam iedereen om ons heen staan toen we nog wat bananen wilden kopen en met handen en voeten werd ons duidelijk gemaakt hoeveel vier bananen moesten kosten: slechts E 0,20. Vol trots verkocht de man ons twee trossen heerlijke zoete bananen en wenste ons Urugendo Rwiza: een goede reis!

Foto album Burundi:

 

Door naar Tanzania….