Zuid Afrika – Kgalagadi

30 November – 3 December 2014
Deel drie van onze grote reis was begonnen, Afrika van zuid naar noord. Wij besloten het niet de terugreis te noemen, het was tenslotte weer een begin van nieuwe avonturen.
Zodra wij het stedelijk gebied van de Zuid Afrikaanse Westkaap verlieten werd het landschap heuvelachtiger en open. Vogels zweefden in formatie op de thermiek, struisvogels huppelden parmantig over het veld en de zon straalde ons tegemoet. De asfaltweg ging over in een grondpad en langzaam kleurde de auto van groen naar oranje.

Westkust
In de buurt van de kust daalde de buitentemperatuur drastisch van een heerlijke 29C naar slechts 17C. t2 Westkust_003Mistwolken verschenen aan de horizon om ons even later te omhullen en boven de heide grond te blijven hangen. Wij volgden de witte duinenrij en konden een korte blik werpen op de Atlantische Oceaan voordat deze weer achter de duinen verdween. Een sterke wind uit zee blies de auto heen en weer. Zo plotseling als de mist op kwam zetten verdween deze ook weer en maakte plaats voor de zon en een helder blauwe lucht.

Noordkaap
Rechts was de afslag voor de romantici naar ‘Krijmekaar’, links was de afslag naar ‘Soebatsbaai’ voor de stellen waar het even iets minder ging. In tegenstelling tot de Westkaap waar de meeste plaatsen in het Engels waren – zoals ‘Cape town’ – hadden de meeste plaatsen hier in de Noordkaap Afrikaanse namen – zoals bovengenoemden maar ook ‘Koekenaap’. In Kwazulu Natal kwamen we namen tegen uit de Zulu taal tegen zoals ‘Hluhluwe-iMfolozi en ‘Illovu’ en de Koza taal werd oa vertegenwoordigd in de East Cape zoals ‘Erine’ -Gramstown in het Engels-.

t2 Westkust_012De omgeving werd gedomineerd door wit, geel en rood zand. In de verte verrezen de rotspartijen. Gemsbokken, struisvogels en springbokken maakten het plaatje compleet. Plotseling kleurde het landschap helder groen, de oase van de oranjerivier maakte het land vruchtbaar en geschikt voor citrusplantages en druivenranken. De druiven werden later omgetoverd tot heerlijke wijnen en zoete rozijnen. In de buurt van Upington werd het ‘bloedig warm’, de buitentemperatuur steeg naar 48,1C, in de auto werd de 53C gepasseerd. Even dachten we dat we een zonnesteek op hadden gelopen maar na twee keer kijken bleek toch dat we ons niet vergist hadden: hier liepen kamelen rond. Zij schenen zich totaal niet te storen aan de warmte, ze waren aardig wat gewend van de woestijn in hun thuisland.

Kgalagadi Transfrontier National Park
De zwarte manen vormde een mooie krans om de goudgele kop van de leeuw. Hij keek ons met zijn diep t3 Kgaligadi ZA_138bruine ogen aan om vervolgens weer naar dromenland te vertrekken. Verderop lagen twee leeuwinnen en nog een leeuwenman. Twee welpjes keken nieuwsgierig van onder de struiken de wijde wereld in. Een jakhals nam voorzichtig wat slokjes uit de waterpoel maar hield zijn vijanden goed in de gaten. Schichtig keek hij om zich heen en schrok op toen een dorstig vogeltje vlak naast hem op de rand van het bassin landde.

Verschillende groepen van ieder wel duizend springbokjes hadden zich verzameld. De kleintjes speelden met elkaar terwijl de tieners hun springkunsten oefenden. De kop werd ingetrokken, de rug gebold, de poten gestrekt en een sprong van meer dan een meter hoogte was het gevolg. t3 Kgaligadi ZA_159Door dit ritmisch te herhalen werden de sprongen steeds hoger. De schildpad keek eerst rechts, toen links om vervolgens doelbewust over te steken. Nadat het diertje veilig de overkant bereikt had konden wij ook onze weg weer vervolgen. Een zwerm zwarte libellen verzamelden zich rond de auto. Vier kleine jackhalsjes lagen verscholen achter de struikjes, een bewegend oortje of kwispelstaartje verraadde hun verstop plekjes. Moeder probeerde ons af te leiden door een andere kant op te lopen in de hoop ons te lokken. Dit lukte haar uiteindelijk waardoor de kinderen weer rustig en veilig konden slapen.

t3 Kgaligadi ZA_020Een bijzondere combinatie van een hartenbeest, gemsbok en struisvogel struinden over het veld. Verderop lag een groep van zeven leeuwen en leeuwinnen, om de beurt richtte ze hun kop op maar verdwenen daarna weer in het hoge gras. Kleine eekhoorntjes renden driftig heen en weer, eentje peuzelde liever aan het lekkere hapje wat hij tussen zijn voorpootjes geklemd hield. Dat de grote leeuw hem in de gaten hield leek hem helemaal niet te storen, hij kon zo de hoge boom in klimmen als het zover zou komen.

Een prachtige groene omgeving met helder rood zand en eindeloze vlaktes kenmerkten Kgalagadi. Deze keer was het aanzienlijk groener dan de vorige keer dat we hier waren. Wij stuiterden over de wasboard weg op zoek naar de dieren die zich helaas niet al te gemakkelijk lieten spotten. Vanwege de warmte hadden de meesten zich in de schaduw afgezonderd. De slender mongoose toonde echter trots zijn grote pluimstaart voordat hij zijn holletje in kroop.

t3 Kgaligadi ZA_209De zon kleurde de hemel diep rood en gaf de witte wolken een goudgele rand. De diepgrijze regenwolken in de verte gaven een mooi contrast. Onweersflitsen scheerden over het landschap, en de jakhalzen jankten op slechts een paar meter afstand. Een spectaculair schouwspel op onze laatste avond in Zuid Afrika.

Foto album Zuid Afrika Kgalagadi:

Zuid Afrika Kgalagadi
Zuid Afrika Kgalagadinov 2, 2014Photos: 29
 

Wij steken via het National Park door naar Botswana….