Namibië – Naukluft

12 – 17 Maart 2015
t2 Naukluft NP_009In Swakopmund hadden we een speciaal permit geregeld, de roze flamingo’s deden ons uitgeleide, wij waren toe aan ons volgende deel van de trip. De glooiende goudgeel gekleurde duinen kregen scherpere lijnen naarmate wij verder naar het zuiden trokken door Naukluft National Park. Zwarte contouren accentueerde de vormen. Het heldere groen van de beplanting verraadde water in de grond, een zeldzaamheid in de woestijn.

t2 Naukluft NP_059Wat roestig plaatmateriaal, plastic zakken en houten schotten vormden de bouwmaterialen voor de hutjes die we tegenkwamen. Het kerkje was echter in een andere stijl gebouwd en zag er prachtig uit. Hoe verder we de woestijn introkken hoe kleiner de nederzettingen werden om vervolgens geheel uit het beeld te verdwijnen. De heuvels werden hoger, wat er achter de berg lag konden we nog niet zien en met een ‘achtbaan-achtig-gevoel’ in onze maag volgden wij het gravelpad.

t2 Naukluft NP_071Aan de rechterzijde lag de droge rivierbedding voorzien van bomen, geflankeerd door een helder oranje duinenrij. Aan de linkerkant een uitgestrekte witte zandvlakte met aan de horizon een witte duinenrug met zwarte details. Toen we dichterbij kwamen bleek het een combinatie van wit steen en zwart lava te zijn. De glooiingen waren duidelijk zichtbaar in de gestolde lava. De voet van de berg lag bezaaid met kleine brokken en kleurde de bodem zwart. De kleuren van de witte-, oranje-, en zwarte woestijn vlochten zich ineen en veroorzaakten een indrukwekkend kleurenspel. Vanaf onze wildcamp genoten we van de sundowner en de bijbehorende kleuren die zich over het landschap verspreidde.

t2 Naukluft NP_102Wilde paarden zochten naarstig naar voedsel en water, niet alleen zijzelf maar ook hun kleintje moest gevoerd worden. Een hele opgave in dit dorre en droge gedeelte. Verderop renden de oryxen schichtig weg, de struisvogels en zebra’s maakten zich gelukkig minder druk om ons bezoek. We staken de Steenbokskeerkring over, wederom een ‘IbeX-steenbok-momentje’. De Kuiseb pas kenmerkte zich door haar grillige structuur met diepe afgronden in het donkere gesteente. De weg slingerde zich als een slag langs de scherpe rotspartijen en voerde ons naar de daarachter gelegen uitgestrekte gele vlaktes en rode duinen versierd met groene graspolletjes. Verderop verschenen ook nog aubergine kleurige duinen, een prachtige combinatie.

Sossusvlei
t3 Sossusvlei_023Uitgestrekte zandvlaktes, omzoomd door dieprode duinen en donkere rotsen. Hoewel de ene duin glooiende vormen kende had de ander juist een scherpe belijning, het handelsmerk van de bijzondere duinen in de Sossusvlei. De oranje – rode kleur overheerste in het zand maar werd vergezeld door alle tinten van wit via beige en bruin, naar geel, oker en zalm naar rood. Wat zou men toch bedoelen met de tint ‘zandkleur’ vroegen wij ons af.

t3 Sossusvlei_114Wij verlieten het verharde pad en begaven ons in het diepe poederzand, een rijtechniek die we inmiddels aardig onder de knie kregen waardoor er voldoende tijd overbleef om het overweldigende landschap goed in ons op te nemen. Een springbok familie zocht de schaduw op onder de boom, de temperatuur steeg inmiddels al ruim boven de 40C en dat was eigenlijk net iets te veel voor de net geboren baby, ondanks de verkoelende bries.

t3 Sossusvlei_221Her en der bestond de ondergrond uit een wit gesteente, een grovere structuur dan het oranje poederzand. Te voet bemerkten wij een ander groot verschil: de witte stukken waren aanzienlijk aangenamer dan het gloeiend hete rode zand. Onze tenen maakten een haast sissend geluid als vers vlees op een grillplaat. Toch genoten we ook van deze prachtige wandeling door het indrukwekkende landschap. Vanuit de boom hielden twee wijze uilen toezicht op ons doen en laten terwijl de musjes een kijkje kwamen nemen bij de auto in de hoop op een lekker broodkruimeltje of appelpartje.

t3 Sossusvlei_255Zandkristallen schitterden in de zon en weerkaatsten de kleuren van haar omgeving als een spiegelgladde ijsplaat. Aan de horizon vibreerde het beeld door de zinderende hitte waardoor het spiegelbeeld een extra mysterieuze sfeer kreeg. Donkere rotsen afgewisseld met gekleurde duinen en heldere zandvlaktes vormden gezamenlijk een prachtig natuur schilderij.

Het einde van de dag begon te naderen en ze zon wierp haar laatste stralen over het landschap. Schaduwen werden langer en intenser, de scherpe contouren kregen extra nadruk. t3 Sossusvlei_043In de duinen ontstond een geweldig vlakken en lijnenspel in de tinten zwart en diep oranje, extra versterkt door een intens blauwe hemel. De zwarte takken van de dode boom reikten als uitgestrekte vingers naar omhoog en opzij. Aan de voet van de bergen glansde het goudgele gras. De zon zakte verder en boven de rotsen kleurde de hemel van diepblauw, via paars naar rood. De eerste sterren verschenen, al spoedig gevolgd door een rijke verzameling glanzende kristallen aan het diep zwart hemelgewelf.

t4 Spreetshoogte Pass_016Spreetshoogte Pass
Na een heerlijk appeltaartje bij de beroemde bakkerij in Solitaire trokken wij de bergen in. Een vrij steile bergrug bracht ons naar ruim 1800mtr waar we een prachtig uitzicht hadden over de vlakke vallei en de grillige rotspartijen. Verderop balanceerden enorme keien op kleine randjes, het leek wel een reuzen knikkerpot. Naarmate we verder het binnenland introkken werd het landschap steeds groener.

In de buurt van Windhoek stak de wind op, een zeer terechte naam voor de hoofdstad van Namibië. Dikke donkere wolken pakten tezamen in deze streek, voor ons een reden om snel weer verder te trekken naar het oosten waar de weersvoorspellingen beter waren.

Foto album Namibië Naukluft:

Namibia Naukluft
Namibia Naukluftmrt 12, 2015Photos: 30
 

Na een mooie maand in Namibië doorgebracht te hebben staken wij de grens over naar Botswana, Nxai pan…