Mozambique – Vilanculo

9 – 18 April 2015
Aangezien het maar een kleine grenspost in de bergen betrof was het niet zeker of wij hier ons benodigde visum konden krijgen. Te voet passeerden wij de Zimbabwaanse grens om in Mozambique informatie te verkrijgen. In een mengeling van Engels, Spaans en een enkel Portugees woord stelden wij onze vragen waarop de douane beambte bevestigend antwoordde.

t3 Pomene_039Nadat we in Zimbabwe uitgestempeld waren en de auto opgehaald hadden klopten wij weer bij de beste man aan. In de ’techniek kamer’ werd ondertussen hard gewerkt. Stekkers en verlengsnoeren werden uit het stof gehaald, de camera opgepoetst en de gordijntjes recht gehangen voor de foto. De computer maakte een snorrend opstartgeluid en was klaar voor het visumprogramma. Een beetje onwennig was het nog wel voor de douane beambten maar met veel geduld wijdde ze zich aan hun taak. Toen het vingerprint-apparaat dienst weigerden keken ze elkaar wat hopeloos aan en kwamen allerlei doemscenario’s bij ons op. Stel dat dit toch niet zou lukken, wat dan? Plotseling begonnen ook de printers te ratelen en rolde een mooi gekleurde visumsticker compleet met foto uit de printer.

De custom officier was inmiddels al begonnen met het invullen van een tijdelijk importbewijs van de auto, hij had bedacht dat we dat vast wel zouden willen dus had ondertussen de auto vast bekeken en de formulieren grotendeels ingevuld. Dit soort vooruit en meedenken waren we niet meer gewend maar waardeerden wij uiteraard ten zeerste. Een ander opvallend punt was dat zowel het visum als de autoverzekering hier aanzienlijk goedkoper waren dan de vorige keer bij Nyamapanda om nog maar niet te spreken over de super vriendelijkheid van de mensen hier ten opzichte van de horken bij de andere grensovergang.

t1 Binnenland_007De politie agent die bij de slagboom de wacht hield controleerde alle papieren en stempels aandachtig. Quasi nonchalant gaf hij aan dat hij dorst had waarop wij hem een flesje water aanboden maar daar had hij geen trek in. We overhandigde een fles frisdrank maar ook dat was niet zijn doel, hij was uit op geld voor drank. Maar pech gehad, wij hadden geen Meticals – de locale munteenheid.

 

Espungabera
Bij het eerste dorpje heerste een grote drukte en zodra we even stilhielden werden er een tiental handen naar binnen gestoken. t1 Binnenland_009Wapperend met dollars en meticals probeerden de talloze wisselaars aandacht te trekken. Terwijl wij nog onderhandelden over de koers werden de biljetten haast naar binnen geworpen. Toen ze bijna in Ray zijn mond gepropt werden klonk er vanaf de andere kant een waarschuwing waarop de meest brutalen een stapje terug deden. Op goed geluk pakte Ray een stapeltje biljetten aan, geen idee met wie hij nu eigenlijk een deal gesloten had. De dollars gaven we in ruil, degene die het toekwam nam de biljetten dankbaar aan waarop het circus opnieuw begonnen voor de volgende U$ 100,00. Lachend namen we afscheid en zwaaiden naar de kleine kindjes langs de weg.

t1 Binnenland_013Stuiterend over de keien en losse stenen, glibberend door de modder volgden wij de weg door het binnenland van Mozambique. Een aantal malen was de weg overgenomen door de snel stromende rivier en zat er niets anders op dan de rivier doorwaden waarbij het lastig was om de juiste diepte en ondergrond te bepalen. Fietsers sprongen aan de kant zodra wij langsreden, een ezelkarretje werd snel de greppel in geloosd. Al snel werd ons duidelijk vanwaar die stress reacties: terwijl wij bewust afremden zodra we andere weggebruikers passeerden leken de meeste automobilisten juist extra gas te geven waarbij de kleurrijke kleding onder de modderspatten kwam te zitten.

t1 Binnenland_018Opvallend was de andere bouwstijl van de huisjes langs de route. Gevlochten dunne boomstammetjes of trossen riet vormden de muren, een sprieterig rieten dak dekte het geheel af. Een keurig aangeharkte zandvlakte vormde de voortuin met in het midden een zonnepaneel om aan de elektriciteit behoefte te voldoen. Onnodig te vermelden dat deze mensen niet aangesloten waren op water, stroom, gas of afvoer. Even waanden wij ons weer in Bolivia. Tussen de houten huisjes stonden ook stenen bouwwerken die ons sterk aan Zuid Amerika deden denken ondanks de zeer vervallen staat. Zouden deze gebouwen soms nagelaten zijn door de Portugezen terwijl de Spanjaarden hun steden in Zuid Amerika bouwden?

Inhassoro
Inmiddels was de zon al onder gegaan en doordat de lucht bedekt werd door een dikke wolkenlaag waren de maan en sterren niet zichtbaar, het was compleet donker. t3 Pomene_002Opgelucht haalden we adem, we konden de dirtroad af en een asfaltroute lag voor ons. Echt veel gemakkelijker werd het echter niet, zigzaggend probeerden we de grootste en diepste gaten in het wegdek te omzeilen terwijl het tegemoetkomend verkeer hetzelfde deed. Regelmatig waren wij aangewezen op dezelfde stukken, de weg was tenslotte niet veel breder dan 1,5 baans. Met hun rechterknipperlicht aan kwamen de vrachtauto’s ons tegemoet om duidelijk te maken hoe breed ze waren want niet zelden functioneerden de koplampen niet naar behoren waardoor het moeilijk was om de juiste afmeting van de voertuigen te bepalen. In plaats van lampjes vervangen had men deze -voor ons nieuwe- verkeersregel ingesteld.

t2 Vilanculo_009Nergens vonden we een geschikt plekje voor de nacht. Geen campsites, picknickplekken of wildkampeerspot langs de route. Er zat niets ander op dan doorrijden hoewel de vermoeidheid aardig begon toe te slaan. Opgelucht haalden wij adem toen we in Inhassoro een plekje vonden waar we konden verblijven. Na 12 uur rijden waren we toe aan ons bedje, deze dag was heel wat langer dan gepland.

Vilanculo
Gelukkig vandaag maar een korte dagafstand naar Vilanculo en na een luttel aantal uurtjes vleiden wij ons op het hagelwitte strand en keken uit over de spiegelgladde turkooise zee waar de houten vissersbootjes lagen te wachten op hun volgende vaart.

t2 Vilanculo_010Enthousiast renden Thom en Fleur naar ouders Marga en Marcel: ze hadden een auto met een Nederlands kenteken gespot! Deze Nederlandse familie had zich sinds een aantal jaren gevestigd hier in het dorp na een overland reis door Afrika vanuit Nederland. Via via hadden we al eerder over hen gehoord maar nu stonden ze spontaan voor onze neus waarop een gezellige avond volgde en een heerlijke lunch met zelfgemaakte kroketten de volgende dag bij hun thuis aan de rand van het zwembad met uitzicht op de zee. We wisselden ervaringen uit en herkenden elkaars verhalen over die ene super vieze camping in Cairo en het wachten op de auto die via het vlot in Sudan aan moest komen maar ook de rampzalige wegen in het noorden van Kenia. Hoewel we nog lang niet uitgekletst waren namen we afscheid, zij werden tenslotte verwacht bij een verjaardagsfeestje.

t3 Pomene_093Pomene
Zodra wij het park binnenreden werd het zand muller en de begroeiing nog veelzijdiger. Dennen-en loofbomen stonden gemoedelijk naast elkaar, vergezeld door de palmen. Vanaf de heuvel hadden we een prachtig uitzicht over het natuurgebied. Vanuit het moeras klonk een kikkerconcert en rode krabbetjes verstopten zich snel in hun holletje zodra wij aan kwamen rijden. In de dorpjes voorafgaande aan dit natuurpark bestond de weg nog uit stevig rood zand, in het park werd het steeds witter van kleur.

t3 Pomene_023Een helder turkooise zee en een parelwit strand lag voor ons, de witte koppen van de golven staken helder af tegen het blauwe water. Heldergroene bodembedekkers met paarse bloemen lagen als slingers op het zand. Prachtige wolkenformaties vertoonden zich aan de blauwe hemel en de zonnestralen verhoogden de bijzondere sfeer. Er heerste een serene rust over dit prachtige schiereiland. Even waanden wij ons alleen op de wereld: zo ver wij konden kijken was er niemand aanwezig op het strand. De zon begon te zakken en maakte plaats voor duizenden sterren aan de diepzwarte hemel, de nachttemperatuur daalde iets maar kwam niet onder de 20C.

Tofu
Oude witte bakkies volgeladen met passagiers hadden meestal een GP kenteken: deze auto’s waren afkomstig uit Gauteng, Zuid Afrika maar behoorden inmiddels aan de Mozambikanen toe. De bakkies met volgeladen trailers waren eigendom van de runners: mannen die op bestelling inkopen deden in Zuid Afrika en dat importeerde in Mozambique. Deels omdat de producten in het buurland goedkoper waren maar ook vanwege het gebrek aan goederen in eigen land. Matrassen, bankstellen en koelkasten stonden opgestapeld maar ook zakken graan en trays met shampoo vulden de wagens.

t4 Tofu_014Wat ze zeker niet hoefden te halen waren kokosnoten, bundels brandhout, houtskool en lange stengels gedroogd gras om de daken mee te bedekken, grote voorraden van deze producten stonden in veelfout langs de weg uitgestald voor de verkoop. Onder rieten dakjes lagen stapels stenen opgestapeld, hier was een steenbakkerij gevestigd. Even verderop honderden kruiken, aardewerk potten en vijzels. Wederom staken wij de Steenbokskeerkring over, waarschijnlijk onze laatste keer tijdens deze rit, de route voerde ons verder naar het zuiden.

Nog net zagen we een lichte rug boven het blauwe water uitkomen, met een sierlijke boog verdween het dolfijntje echter weer onderwater. Zijn vriendje stak even zijn kop boven water maar verdween toen ook weer in de diepte. DCIM100GOPROWij voeren verder in het bootje, stuiterend over de golven, speurend naar dieren. Baldadig sprong een van de dolfijnen uit het water omhoog, ter ver uit ons snorkel bereik. Met een hoge sprong kwam een ander uit het water, maakte een sierlijke salto en zwaaide ons met zijn staartvin toe. Bij het rif ging het er minder spectaculair aan toe. Het zachte koraal wuifde mee in de stroming, de gekleurde zeesterren lagen op hun gemak op de rots. Een groepje helder gekleurde clown-vissen zwom tussen het koraal door. De dikke koffervis keek ons wat wantrouwend aan met zijn bolle kop. Het water was lekker warm en zeer helder waardoor we een goed zicht hadden op het onderwatertafereel.

Chidenguele
Voor de kinderen was de middagpauze aangebroken, enorme groepen in verschillende schooluniformen wandelden naar huis om een paar uur later de route opnieuw af te leggen voor de middaglessen. t4 Tofu_011Baldadig slingerden een paar met hun stropdas en trokken hun blouse uit de broek, de meesten zagen er echter keurig uit. De ene school in een zwarte lange broek of rok met wit overhemd terwijl de andere school een donkerblauwe short of rok voorschreef met een lichtblauw shirtje. Allemaal hielden ze hun boeken stevig onder de arm geklemd of droegen de schoolspullen op hun hoofd.

t5 Chidenguele_003Uitdagend kwamen de golven naar ons toerollen. Het water voelde fris aan maar we kregen niet veel gelegenheid om aan de temperatuur te wennen. De sterke onderstroom sleurde ons het water in om ons vervolgens met een enorme kracht weer terug te werpen naar het strand. Lachend probeerden wij zelf te bepalen welke golf en richting we namen maar de zee gaf ons geen schijn van kans, de oceaan was sterker dan onze zwemkunst. Het zoute water drong onze sinussen binnen en de zwembroeken werden gevuld met een berg zand: zelfs rustig rechtop staan bleek een hele uitdaging, regelmatig vielen we om en werden ondergedompeld in de indrukwekkende Indische oceaan.

Matope
Naarmate we meer naar het zuiden kwamen en dichterbij de stad werd het steeds drukker. Het aantal politiecontroles nam aanzienlijk toe, gelukkig werden we niet door alle agenten gestopt. De drukte in de hoofdstad overtrof echter alles: talloze taxibusjes krioelden overal tussendoor en stopten onverwachts omdat ze ergens weer een extra passagier meenden te spotten. Vrouwen met grote schalen op hun hoofd gevuld met bananen en citrusvruchten snelden op de stoppende busjes af in de hoop op wat klandizie in de taxi. Oude, veelal vervallen gebouwen en vele simpele marktkraampjes bepaalden het stadsbeeld. t3 Pomene_050Net als in Turkije waren de waren en specialiteiten hier gerangschikt: een straat met kraampjes voor sportschoenen, een hele rij met tweede hands autobanden, een straat met lingerie en even verderop een uitgebreide markt voor loodgieterswaren. Echt gecharmeerd waren wij echter niet door de stad, liever hielden wij vast aan onze herinnering van de prachtige stranden die wij in Mozambique bezocht hadden.

Foto album Mozambique – Vilanculo:

Mozambique Vilanculo
Mozambique Vilanculoapr 5, 2015Photos: 27
 

Wij gaan door naar Swaziland – Hhohho….