Botswana – Nxai

18 – 22 Maart 2015
Namibië uit stempelen en de stempels van Botswana in het nieuwe carnet: de overgang liep weer vlekkeloos en onze IbeX was nog een jaartje langer welkom in Afrika. t1 Nxai_024Voor ons was het nog even spannend. Omdat wij inmiddels al een aantal keren Botswana in-en uit gegaan waren werd er even goed in het computer systeem gekeken maar toen kregen ook een mooie welkoms stempel in ons paspoort.

De lucht werd donkerder en dreigender, we zouden het vast niet lang droog houden. Bliksemschichten scheerden over het land en zorgden voor een spectaculair schouwspel. Het effect werd nog versterkt toen plots naast ons een enorme flits oplichtte alsof de podiumlampen aangingen. De show was echter maar van korte duur, met een hoop kabaal stortte de paal om, slingerde de geknapte draden naar beneden en werd het aarde donker. De bliksem was vlak naast ons ingeslagen in de electrapaal.

t1 Nxai_011Nxai Pan
Een enorme groep struisvogels ging ons voor in het park. Zeven volwassenen, gevolgd door wel vijf-en-twintig kleineren huppelden parmantig voor ons uit. Nadat ze ons een heel stuk op weg hadden geholpen verdwenen ze richtig het struikgewas. Het zachte zand van het pad stoof op en vond al snel een weg naar binnen in de auto. Wij bereikten een groot open veld met helder geel gras waar vele zebra’s en spiesbokken zich verzamelden. De bomen hingen vol rode bladeren waardoor er een herfstachtige sfeer ontstond.

We hadden hem al vanuit de verte aan zien komen, met een kordate stap kwam de grote olifantenman op ons af. Wat uitdagend schudde hij met zijn kop en flapperde hij met zijn oren. De weg was niet veel breder dan de auto, elkaar passeren zou lastig worden. t1 Nxai_012Voorzichtig stuurden wij de auto zo ver mogelijk de kant in om de olifant door te kunnen laten, dieren hebben altijd voorrang tenslotte. De stevige bomen en bosjes aan beide kanten bleven echter stug staan. Op zo’n meter of acht afstand keek de olifant nog even goed naar binnen met zijn pretoogjes, hij had de spanning aardig doen oplopen in de auto maar toen besloot hij ons niet langer te tarten en deed een stap opzij de bosjes in zodat wij hem konden passeren. We bedankten de olifantenreus voor zijn vriendelijke gebaar en maakten snel voort.

t2 Ntwetwe pan_008Ntwetwe zoutpannen
Ondanks (of misschien wel juist doordat…) de waarschuwingen dat het veel te nat zou zijn in deze tijd van het jaar trokken wij richting de zoutpannen. Herinneringen aan een stralende blauwe lucht en een helder witte omgeving kwamen boven. Rond de +40C overdag op de zoutpannen in Botswana, november 2013, in tegenstelling tot een nachttemperatuur van -25C in Bolivia, augustus 2014. Hoe verschillend konden de zoutpannen zijn.

t2 Ntwetwe pan_037Deze keer lag de temperatuur rond +30C en stond er een verfrissende bries, afgewisseld met stevige rukwinden die over de open ruimte vlogen. Niets van het heldere witte oppervlak liet zich zien, de tinten licht tot donkergrijs volgden elkaar op. Slechts een enkele track was te ontdekken, voorzichtig volgden wij het spoor de zoutpan op. Geen knisperend geluid maar ook geen sompig drijfzand, de ondergrond leek vrij stabiel. Tussen de graspollen was het iets lichter van kleur, dit betroffen duidelijk drogere stukken. We hielden vaart op de open stukken en minderden iets tussen de graspollen, ondertussen genietend van het prachtige wijdse uitzicht.

t2 Ntwetwe pan_022Een groepje zebra’s keek ons verbaasd aan, al in geen tijden hadden ze hier een auto gezien, de eerste verwachtten ze pas weer over twee maanden. Hoofdschuddend gingen ze aan de kant, ze hadden duidelijk te maken met eigenwijze reizigers. Op ons gemakje sjokten wij door, dit beloofde een prachtige route te worden richting het zuiden. Die nacht zouden we doorbrengen onder duizenden sterren, midden op de zoutvlakte.

Plotseling brak de achterkant van de auto uit en trok ons in een slip, het profiel in de banden was volledig verdwenen door de dikke zout-zandprut. Er was geen controle over het stuur te krijgen, de auto gleed door als op een spekgladde ijsplaat, t2 Ntwetwe pan_041recht op een duintje af. De voorwielen schoten naar rechts en op het moment dat het linkervoorwiel de duinpan raakte botste ook hetlinker achterwiel tegen de bossage waardoor de auto plotseling tot stilstand gebracht werd. Vervaarlijk helde de bovenkant van de auto over, even leek het er op dat we om zouden kantelen, de 30 graden hoek hadden we zeker al bereikt. Even snel als dat we deze positie bereikt hadden veerde de auto gelukkig weer terug, dat was op het nippertje! Met nog zo’n 80 km over de zoutpan voor de boeg zat de schrik er aardig in en met een sierlijke pirouette draaiden we de neus van de auto weer naar het noorden, deze route was misschien toch niet zo’n goed idee in het regenseizoen.

t2 Ntwetwe pan_083Detour
De weg ging voerde langs een ruig keien veld vol turkooise stenen waar zwarte struisvogels dartelden, bloeiende palmbomen straalden en koeien en geiten graasden.
Het leek een handige shortcut maar de weg eindigde abrubt bij de diepe en snelstromende rivier. Er lagen wat tonnen tot vlot aaneengebonden op de kant maar het bord liet geen twijfel bestaan: de ferrie was gesloten, een overtocht was hier niet mogelijk. Verderop lag de brug echter op ons te wachten. De weg ging over in een zandpad, geflankeerd door wat struiken en lage bomen, verder omringd door een eindeloze vlakte.

Met behulp van het kompas zochten we een goed overnachtingsplekje: neus naar het noorden, waardoor de koelkast aan de oostkant stond. Rechts van de boom waardoor de zon vanuit het westen haar de schaduw over de auto wierp. Met het geluid van jankende hyena’s en en klingelende koeienbel op de achtergrond vielen wij in slaap op ons kampeerplekje in de bush. Deze keer gelukkig geen bezoek van enge slangen rond de auto zoals op de vorige wildcampspots.

Foto album Botswana Ntwetwe:

Botswana Nxai
Botswana Nxaimrt 17, 2015Photos: 16
 

Wij verheugden ons erg op het volgende deel van de route: de Central Kalahari in Botswana….