Botswana – Kalahari

23 Maart – 1 April 2015
t1 CKGR dag 1_010Wat ons eerder niet gelukt was hadden we nu wel voor elkaar gekregen: we hadden de permit en reserveringen voor een bezoek aan het afgelegen Central Kalahari National Park! Het betrof het een na grootste natuurgebied van de wereld, zo’n 1,3x zo groot als de oppervlakte van heel Nederland. En dan te bedenken dat Nederland voor 18% uit water bestaat, in de Kalahari waren slechts een paar kunstmatig gemaakte waterpoelen aanwezig, de rivieren staan al eeuwen leeg en werden daarom ook wel ‘fossiele rivier valei’ genoemd.

Deception Valley
Talloze verschillende vogels dwarrelden om ons heen maar slechts een enkeling liet zich vrijwillig fotograferen. Oryxen keken ons vanaf een afstandje aan, aanzienlijk minder bang dan hun soortgenoten in t1 CKGR dag 1_027Namibië die steeds bij het minste geringste wegschoten. Een paar giraffen hadden zich achter de bomen verstopt maar hun dunne gevlekte poten waren duidelijk zichtbaar naast de stammen. De omgeving had een helder groene kleur, in tegenstelling tot het open veld wat we later zouden passeren waar de schaarse bomen een herfstachtige bruine tint vertoonden met veel kale takken. Deception Valley kleurde goudgeel door het dorre gras.

Grond eekhoorntjes snelden in rap tempo voort, hun dikke pluimstaart zwabberend achter hen aan. Voorzichtig stak een van hen zijn kop uit het holletje omhoog, vanwaar toch al die drukte? Een bronskleurige marter probeerde het holletje van de grond eekhoorns in te duiken maar werd met krachtige gebaren door de bewoner verjaagd. Verslagen droop de marter af, de eekhoorns keken de marter na en hielden daarbij hun vuistjes voor hun snuit. t1 CKGR dag 1_029Talloze springbokjes hadden zich onder de bomen in de schaduw verstopt. Twee enorme kinderklassen van wel dertig kids lagen keurig te wachten op verdere instructies. Een dapper steenbokje keek ons met zijn mooie donkere ogen aan, zijn oren gespitst op het ongewone geluid van onze IbeX steenbok. Toen werd het hem toch wel wat te spannend en met een paar sierlijke sprongen verdween hij in de struiken.

Met een diepe zucht plofte ze midden op de weg neer, dit zou het volgende slaapplekje van de leeuwin worden. Met een grote geeuw nam ze afscheid en vertrok naar dromenland. Even later voelde ze de poot van haar gezellin op haar rug, liefdevol werd ze begroet waarna ook deze leeuwin neerplofte. De leeuwenman voelde zich duidelijk eenzaam tussen de bomen waarop hij zich uitstrekte en richting de dames sjokte. Even ging er een oog open van een van de leeuwinnen maar toen vielen ze alle drie in slaap. Af en toe zwabberde er nog een staart, klonk er een grote geeuw of werd er een poot gestrekt maar verder lagen de dieren er ontspannen bij en trokken ze zich niets aan van de klikkende camera. Ook de twee leeuwinnen verderop langs de weg stoorden zich totaal niet aan ons bezoek waardoor wij ze op nog geen 1,5mtr afstand goed konden bekijken.

t1 CKGR dag 1_127Drie giraffen stonden wat vertwijfeld bij de poel. Eigenlijk was het een vrij vieze bende maar het enige waterplekje in de verre omtrek. Voorzichtig spreidden ze hun voorpoten, ze wilden niet uitglijden in de modder. Even door de knieën en toen konden ze net bij het water. De grootste aaide je kleinste liefkozend met haar kop langs de nek waarop ze allebei hun kop draaiden en hun nekken zich als een wokkel in elkaar draaide. Op een huppeldrafje kwamen er twee springbokjes aan, ook zij wilden wel graag iets drinken. Helaas, de haast zwart gevlekte giraf was het daar niet mee eens en met grote stappen beende hij op de bokjes af. Voor hen zat er niets anders op dan omkeren om op een later tijdstip terug te komen.

t2 CKGR dag 2_003Phokoje
De zon wierp haar eerste stralen over het landschap en toverde prachtige kleuren op de uitgestrekte pannen. Snel staken een konijntje en twee muisjes het zandpad over, deze dieren zagen we niet veel in Afrika. Het was druk op het jakhalzen veld, in totaal kwamen wij maar liefst 21 dieren tegen. Sommigen luierend onder een boom, anderen nieuwsgierig glurend of samen ravottend.

Diep rode planten kronkelden over de grond en gaven de bodem een rode gloed. Verderop had het zachtoranje gras de overhand en vormde een subtiel contrast met de grijs-groene pollen en hun wittige bloembolletjes. t2 CKGR dag 2_026Scherpe acacia’s en zilvergrijze prikstruiken krasten langs de auto en lieten hun handtekening achter. Tot onze grote verrassing stonden wij oog in oog met wel 9 bat-eared-foxes, nooit eerder zagen wij zoveel van deze vossen bij elkaar. Hun enorme ronde oren staken opvallend boven de struiken uit, hun houding straalde een combinatie van onzekerheid en nieuwsgierigheid uit maar uiteindelijk waren ze duidelijk nog niet zo dapper als de jakhalzen.

t2 CKGR dag 2_073De campsite was niet meer dan een cirkel zand om een grote boom en een longdrop toilet. De optakelbare emmer met kraan aan de onderkant deed dienst als douche maar water was in deze regio schaars, het kleine beetje wat men op kon pompen ging naar de waterholes voor de dieren. Wij moesten dan ook zelf voor water zorgen. Gelukkig konden wij onszelf wat luxe verschaffen door de twee hangmatten van de boom naar de auto te spannen en genoten we van het prachtige uitzicht over de pan met spelende martertjes en zingende vogeltjes om ons heen.

t3 CKGR dag 3 piper_031Piper Pan
Het landschap vertoonde een afwisselend kleurenbeeld: groen, geel, rood en bruin. Talloze schapenwolkjes bedekten de hemel en maakten het natuurschilderij compleet. Ondanks het feit dat de pan zelf er vrij kaal en dor uitzag hadden vele dieren dit gedeelte tot woonplek verkozen. Grote groepen gnoes en oryxen vormden zwarte silhouetten tegen het gele gras. Een trotse kudu man toonde zijn mooi gevormde gewei, de vrouwtjes keken vanaf een afstandje toe.

t3 CKGR dag 3 piper_197Op de kruising lagen twee leeuwen een beetje te dutten in de schaduw. Aan hun snelle ademhaling en gehijg was duidelijk te zien dat ze het warm hadden, deze dieren transpireerden niet via de huid tenslotte maar moesten hun lichaam koelen via de tong. Een stuk verderop lagen twee leeuwinnen, ze hielden ons goed in de gaten maar toen ze zagen dat we geen kwaad in de zin hadden waren ze gerustgesteld. Nieuwsgierig kwam er een klein koppie achter moeder vandaan: een baby leeuwtje! Nu zagen we ook de pretoogjes van een ander kleintje tussen de takken door glinsteren. De derde zwabberde even met zijn staartje ter begroeting maar sliep toen weer door.

t3 CKGR dag 3 piper_113Bij de volgende boom lagen nog twee ukkies een beetje te stoeien, een derde kroop haast in de takken om zich te verstoppen hoewel het niet echt een comfortabele plek leek. Met een stok dwars in zijn bek raakte hij steeds verstrikt in de takken. Onhandig rolde hij er weer uit, bovenop zijn broer en zus. Wat verschrikt keken zij op maar lieten zich verder niet van de wijs brengen en speelden vrolijk verder. Bij het andere groepje was er eentje inmiddels zo dapper geworden om onder de struik vandaan te komen, zelfverzekerd wandelde hij onze kant op. Toen sperde hij zijn bek wijd open om een grote geeuw te laten ontsnappen, zijn kleine witte melktandjes glinsterden in de zon. Maar liefst zes kleine leeuwtjes in totaal op nog geen zeven meter van de auto vandaan, wat fantastisch!

t3 CKGR dag 3 piper_057Een groep gieren had zich verzameld bij het waterhole. Terwijl de vogels genoten van hun bad kwamen twee oryxen met een noodvaart aangerend. Vlak voor de poel remden ze plotseling af waarbij ze een hoop zand lieten opstuiven om de vogels schrik aan te jagen. Onhandig fladderend stegen de gieren zo snel mogelijk op en verkozen het luchtruim waarna de spiesbokken het water voor zichzelf hadden: het doel van deze onstuimige actie.

Terwijl wij op onze campsite aan het kokkerellen waren kletsten we na over deze geweldige dag en grinnikten we weer om de capriolen van de kleine katten. Plotseling klonk er een zacht gegrom uit de bosjes. Wat verschrikt keken wij om ons heen, ook deze campsite was niet meer dan een aangeharkt stukje zand op de pan zonder omheining. t3 CKGR dag 3 piper_180Ons vermoeden werd bevestigd: dit geluid kwam echt van een leeuw. Een goudgele kop stak tussen de struiken door, twee bosjes van ons kookplekje vandaan! Twee donkerbruine ogen keken ons vriendelijk aan, het was slechts een verzoek of we iets zachter wilden doen, de jonge leeuw en zijn drie broers wilden graag nog even een uiltje knappen voordat ze hun nachtelijke jacht zouden beginnen. Schuldbewust besloten we ons maaltje maar in de auto op te eten maar helemaal beheersen konden wij ons toch niet. Zodra de bordjes leeg waren reden we nog iets dichter naar de leeuwen slaapplaats toe en vanuit de daktent aanschouwden we de vier mannen. De zon begon te zakken, tijd voor de heren om op pad te gaan. In een keurige rij sjokten ze vlak voor ons langs richting het open veld. Om beurten keken ze nog even naar ons op en zwaaiden wij de dieren uit, wat een topdag!

Xade
t4 CKGR dag 4_005Grote leeuwenvoeten stonden als afdruk in het zand, hier hadden onze vrienden gelopen toen ze ons kampeerplekje verlieten. Ter vergelijking maakten wij een afdruk van onze voeten ernaast, de maten verschilden niet eens zo veel. Aan de andere kant van het veld lagen de mannen in de schaduw, vlak langs de weg. Helaas was de jacht niet gelukt de vorige avond, vanavond zouden ze het opnieuw gaan proberen. De dag zouden ze wel weer luierend doorbrengen.

Steunend met zijn kop op de rug van zijn broer keek de ene leeuw ons aan terwijl een ander zich nog even omdraaide en billen van de vierde als armsteuntje gebruikte.t4 CKGR dag 4_084 Hoewel de leeuwen nog vrij jong waren, hun manen begonnen net een beetje te komen, hadden ze al een aardig formaat. Toch kozen ze gezamenlijk een schaduwplekje van maar twee vierkante meter met als gevolg dat ze wel dicht tegen elkaar en bovenop elkaar moesten kruipen. Dit leidde echter niet tot kribbigheid maar versterkte de onderlinge band die vooral bij de jacht erg belangrijk zou zijn.

t4 CKGR dag 4_131Het pad werd zanderiger en smaller. Overhangende takken en struiken belette ons de doorgang, er zat niet anders op dan takken weg te hakken en stronken opzij te schuiven. Herinneringen aan ons bomenavontuur in Zambia kwamen weer boven. Inmiddels waren we de tel kwijtgeraakt hoe vaak we uit de auto geklommen waren om de weg weer vrij te maken maar de totale reistijd werd er aardig door verlengd zullen we maar zeggen. Wij bestempelden dit pad dan ook tot takkenroute. Een compleet uitgebrande auto stond zwijgend in de bosjes. Vermoedelijk had hij door het hoge gras gereden en door een combinatie van droogte, hoge temperaturen en wrijving hadden zowel het gras als de auto vlam gevat. Dit was tenminste het verhaal wat ons verteld was aan de gate. Dat niet iedereen hiervan op de hoogte was bleek wel uit het andere uitgebrande autowrak wat we de volgende dag tegen zouden komen. Vanaf Xade kwamen wij geen andere mensen en auto’s meer tegen totdat wij een aantal dagen later de zuidelijke uitgang bereikten.

t5 CKGR dag 5_001Er stond ons een grote verrassing te wachten: bij de tussenpoort mochten we gebruik maken van een goede warme douche, heerlijk na vijf dagen kamperen in de bush met water op rantsoen. Onze campsite lag op zo’n tien kilometer van de sanitaire voorzieningen af, dit plekje was zo mogelijk nog eenvoudiger dan de vorige dagen. De bucketshower en longdrop toilet ontbraken. Plassen in de bosjes dus maar dat werd nog een spannende aangelegenheid toen een sissende slang mede gebruiker bleek te zijn van de overnachtingsplek. Door luid kwetterende vogeltjes werden we op de aanwezigheid van het 1,5 meter lange kronkeldier gewezen, dank! Een aantal vliegende honden vlogen van boom naar boom en landde af en toe even op het dak van onze tent. Een uil hield een oogje in het zeil zodra wij onze bedje opzochten, de kleinere vogeltjes hadden inmiddels ook hun nestje opgezocht.

Bape
t5 CKGR dag 5_020Grote voetstappen met een kronkelvorm van een slurf er tussendoor, dikke hopen kak en omgetrokken bomen. Als dit niet duidde op de aanwezigheid van olifanten… volgens de officiële lijst zouden er geen olifanten in het park aanwezig zijn maar een klein aantal dieren had blijkbaar illegaal een werkplek in de Kalahari gevonden. De mannen van ‘Slurf Bosbeheer’ werkten hard om de paden te voorzien van losse takken en omgetrokken struiken om de gebaande paden van de reizigers wat uitdagender en lastiger te maken. Het idee dat we ieder moment oog in oog konden staan met een grote olifant maakte de route extra spannend. Uitwijken zat er op het smalle zandpad echt niet in, het enige wat wij konden doen was als een treinstel het diepe zandspoor volgen.

t5 CKGR dag 5_023De temperatuur in de auto steeg naar ruim 50C, het werd weer even tijd voor een kwartiertje ontspanning voor onze autovriend. Achter ons kleurde de hemel steeds donkerder, in de verte zagen we bliksemschichten voorbij schieten. Rechts van ons piekte de zon nog net door een venster maar toen sloot het regengordijn ook die kant af. Even later werden wij ondergedompeld in een behoorlijke hoosbui die een aantal uren aanhield, de temperatuur daalde in een rap tempo met zo’n 20C. Wederom een bijzondere dag want het regent immers niet vaak in dit gebied. Na 8,5 uur zandploegen bereikten wij eindelijk ons overnachtingsplekje, we hadden vandaag slechts 147km afgelegd.

Khutze
t6 CKGR dag 6_001Totaal onverwacht scharrelden daar wat ezeltjes rond. De afgelopen twee dagen hadden we haast geen dieren meer gezien maar ezels lagen niet helemaal in de lijn van onze verwachtingen. Toch bleek het niet zo vreemd te zijn toen even verderop een aantal rieten hutjes verschenen, dit was een nederzetting van de bushman. Een bevolkingsgroep die al generaties lang in dit gebied woonde, lang voordat de Central Kalahari tot beschermd natuurgebied benoemd werd. Ongepland woonden deze mensen nu dus in een National park, dezelfde situatie als de Maasai in Ngorongoro in Tanzania.

Wij hobbelden en stuiterden door het diepe zand, het brandstofverbruik van de auto was inmiddels ruim verdubbeld. Na zes dagen en 851km bereikten wij de uitgang, wij hadden het gehele park van noord naar zuid doorkruist. Een route door een prachtig natuurgebied, vol uitgestrekte vlaktes waarin slechts de geluiden van de natuur klonken. Het ruisende geluid van de bomen, de heldere melodie van de vogeltjes, wat gegrom van de leeuwen en een ronkend geluid van onze IbeX. Wim en Ineke: hartelijk dank voor dit prachtige verjaardagscadeau!

Bewoonde wereld
Roadblocks door geiten en koeien, een ezel karretje op de weg, we kwamen weer in de bewoonde wereld hoewel reclame borden van ‘Memorial Hospital’ en ‘Travellers Funeral Service’ ons wel aan het denken zetten. Naarmate we verder naar het oosten kwamen werden de dorpjes groter en moderner totdat we de hoofdstad Gaborone bereikten. Nadat we onze digitale brievenbus hadden bekeken -wij waren immers een weekje ‘van de radar af’ geweest- en de auto weer gevuld was met extra voorraden trokken we weer verder.

Khama Rhino Sanctuary
t7 Khama Rhino dag 1_110Plotseling werd er boven ons aan het touwtje getrokken en was het donker. Er zat niets anders op dan een veilig plekje langs de weg te zoeken, wij waren nog maar zo’n twee uur van onze eindbestemming af maar doorrijden was gewoon niet verstandig. Onverlichte wegen vol dromerige koeien en ezels of onhandig over huppelende geitjes en gaten in het wegdek zorgden ervoor dat rijden na zonsondergang, oftewel na 19:00 uur, niet meer ging.

Ze stonden ons al op te wachten: maar liefst negen grote neushoorns ontmoetten wij hier. Zodra ze ons zagen bleven ze als versteend staan in de hoop dat wij ze niet op zouden merken. Een enorme groep hartebeesten had zich op de pan verzameld. Even verderop een groep zebra’s, impala’s en elanden. Bij de waterhole vochten twee pumba mannen om het recht op een plekje aan het water. t7 Khama Rhino dag 1_123De struisvogels maakten zich niet druk om de vechtersbazen en namen een ontspannen bad. Twaalf grote gieren kwamen aangevlogen en landde om beurten aan de waterkant waarop twee jakhalsen gauw de andere kant op renden. Twee rhino’s sloten zich aan bij de poel, het was duidelijk spitsuur om deze tijd. Met nog een paar laatste foto’s namen we afscheid van de Sekudu’s, de benaming voor neushoorn in de lokale Setswana taal.

Foto album Botswana Central Kalahari:

Botswana Kalahari
Botswana Kalaharimrt 23, 2015Photos: 42
 

Wij reizen door naar Zimbabwe Chimanimani….