Problemen voor de katten....

 

De cheeta (jachtluipaard) is bij de meeste mensen bekend vanwege haar snelheid. Ze is het snelste landdier ter wereld met te bereiken snelheden van zo’n 115 km/u. Minder bekend is het gegeven dat de cheeta op dit moment de race van haar leven rent - die voor overleving. Naar schatting leven er nog slechts zo’n 9.000 - 12.000 cheeta’s wereldwijd. Concreet betekent dit dat ze al over enkele jaren uitgestorven kunnen zijn!  Organisaties zoals het Cheetah Conservation Fund (CCF) en Africat in Namibië en stichting SPOTS in Nederland proberen dit te voorkomen.

 

Namibia is het land waar de meeste cheeta’s, jachtluipaarden leven, zo’n 20% van de totale wereldpopulatie. Het grootste deel van het landoppervlak van Namibia is echter eigendom van commerciële veeboeren. Boeren zijn bang dat cheeta’s hun koeien, schapen of geiten opeten en schieten de cheeta’s daarom dood. Het gebeurt regelmatig dat een vrouwelijk cheeta gedood wordt, waarna haar jongen alleen achterblijven. Het Cheetah Conservation Fund en Africat vangen deze verweesde, hulpbehoevende jonge cheeta’s op. Voor de meeste dieren geldt dat ze niet terug kunnen in het wild omdat ze niet hebben geleerd hoe ze zich moeten verdedigen en hoe ze moeten jagen.

 

Er wordt hard gewerkt om de cheeta populatie in stand te houden. Het was geweldig om de cheeta's van dichtbij te bekijken, net grote katten. We hebben ook het voederen gezien, ieder dier krijgt 2 kg ezelvlees.

(zie film onderaan de pagina)

Op dit moment is het in Namibië verboden om op cheeta’s en luipaarden te jagen of om ze in gevangenschap te fokken. Alleen boeren mogen deze dieren nog afschieten als ze op hun terrein zijn. Gelukkig groeit het aantal boeren dat de dieren laat vangen om elders weer uit gezet te worden.

Helaas zijn er nog te veel vooroordelen of ouderwetse inzichten onder de boeren. Zowel CCF als Africat proberen daarom zoveel mogelijk boeren te informeren over de leef en jaaggewoontes van de katten.

Cheetah Conservation Fund
 CCF pakt ook de bron van het probleem tussen de boeren en de cheeta's aan, waardoor zowel de boeren als de cheeta’s geholpen worden. Om vee van boeren te beschermen tegen aanvallen door roofdieren leidt het CCF namelijk speciale herdershonden (Kangals en Anatolische herders) op. Door deze honden van jongs af aan tussen schapen of geiten op te laten groeien gaan zij deze als hun soortgenoten zien en verdedigen het vee tegen gevaar. Ook verzorgen zij scholing en informatie pakketen zodat de jongeren leren hoe boeren, vee en cheeta’s samen kunnen leven.
Een andere bedreigingen voor de cheeta in dit land is de wildgroei aan doornige struiken die het land als het ware overwoekeren (encroachment genoemd). Dit ontstaat o.a. door klimaatsverandering en droogte alsmede door verkeerd gebruik van de grond. Deze aantasting van het oorspronkelijke landschap vormt een acute bedreiging voor zowel mens als dier.
Voor alle dieren maar zeker voor de cheeta is dit verschijnsel eveneens desastreus. De cheeta is afhankelijk van snelheid om prooi te vangen; door de dichte begroeiing raakt ze steeds vaker verstrikt in de doornige struiken. Dit heeft ernstige verwondingen als gevolg, bijvoorbeeld blindheid. De cheeta kan hierdoor niet meer jagen en sterft een hongersdood. De kwetsbare populatie wordt hierdoor nog meer bedreigd.
Met het BushBlok project is de oplossing gevonden om het natuurlijke landschap te herstellen. Struiken die hier van nature niet horen worden handmatig verwijderd, versneden en op het land gedroogd. De struiken worden vervolgens tot blokken  geperst die als brandhout verkocht worden.
Bezoek ook de website van de stichtingen zelf:

Het Cheeta Conservation Fund, de nederlands afdeling Spots,
 Bushblok en Africat
(openen in een nieuw venster)