Ankor tempelcomplex

Het hindoeïsme en het boeddhisme bestaan in Cambodja al zo’n tweeduizend jaar zonder veel problemen naast elkaar. De eerste tien eeuwen overheerste het mahayana-boeddhisme, vanaf de 10e eeuw trad het hinayana-boeddhisme sterk op de voorgrond en is nu de staatsgodsdienst. Gedurende het bewind van de Rode Khmer is geprobeerd om alles wat met godsdienst te maken had uit te roeien; na het verdrijven van de Rode Khmer bloeide het boeddhisme weer op en is nu weer een belangrijke drijfveer in de Cambodjaanse samenleving.
Het religieuze leven van de Cambodjanen staat in het teken van de ‘triratna’, de ‘drie edelstenen’: Boeddha, ‘dhamma’ (de leer van Boeddha) en ‘sangha’ (de monniken). Het hinayana-boeddhisme in Cambodja is verweven met animisme en voorouderverering.
 

Siem Reap is bekend om zijn enorme Angkor tempelcomplex. De tempels van Angkor zijn tussen de 9e en 14e  Eeuw gebouwd door verscheidene Khmer-vorsten. Daardoor verschillen ze duidelijk in bouwstijl. Rond deze tempels lag de stad Angkor, die op het hoogtepunt van het Khmer Rijk mogelijk een miljoen inwoners had. De tempels waren echter voorbehouden aan de goden.

De meeste tempels zijn gebaseerd op een basisontwerp met vijf torens: een in het midden, en vier lagere daaromheen. Dat ontwerp is duidelijk zichtbaar bij Angkor Wat, deze is omgeven door een slotgracht. Die gracht stelt de oceanen voor. De toegangsbrug wordt bewaakt door een zevenkoppige naga (mythische slang). De vier zijden van het vierkante complex zijn versierd met bas-reliëfs. Elke muur vertelt een ander verhaal uit de geschiedenis. De Ankor Wat is de grootste tempel die redelijk goed bewaard is gebleven. Het is een prachtige plek en vele bruidsparen gebruiken de Ankor Wat dan ook om de foto sessie te maken.

 

Centraal in het complex ligt de Bayontempel. Van een afstandje ziet deze tempel eruit als een donkere chaotische stapel stenen. Dat komt doordat deze tempel maar liefst 54 torens heeft. Elke toren bestaat uit mysterieus glimlachende gezichten in de vier windrichtingen. Verder naar het oosten ligt Ta Prohm. Deze tempel werd niet gerestaureerd en is overwoekerd door jungle. Het is fascinerend om te zien hoe dikke wortels van enorme bomen zich een weg hebben gebaand over en door de stenen.

 

Het complex is een combinatie van Hindoeïstische tempels en Boeddhistische tempels. Niet alles is meer in tact, het ligt vol met brokstukken stenen. Archeologen zijn dagelijks druk in de weer om het weer op te bouwen voor zover dat mogelijk is. Veel tempels zijn ook begroeid met grote oude bomen die vaak dwars door de muren van de tempels heen groeien.

 

Toen de Siamezen in de 15de eeuw Angkor veroverden en de Khmers naar het zuidoosten trokken, raakten de tempels in de vergetelheid. De Fransman Henri Mouhot bracht daar verandering in. In de dichte jungle van Cambodja bleek iets heel bijzonders te bestaan. Met uitzondering van Angkor Wat waren alle tempels overwoekerd door jungle. Met het verwijderen van de vegetatie bestond het risico dat de tempels zouden instorten. Uiteindelijk werd een methode toegepast die de Nederlanders eerder hadden gebruikt bij de restauratie van de Borobudur op Java. De tempels werden gereconstrueerd met de oorspronkelijke stenen. Nieuw materiaal was alleen toegestaan als het origineel niet meer te vinden was.

 

Het hele tempelcomplex ligt in een bosachtig terrein en is zo uitgebreid terrein dat het absoluut onmogelijk is om dit lopend te verkennen. Voor $ 12,00 kun je een tuk-tuk huren voor de hele dag. De tocht per tuk-tuk tussen de verschillende tempels is prachtig. Wij hebben niet alle tempels gezien,  daarvoor hadden we tenminste een zeven dagen pas moeten kopen. Wij wilden verder reizen richting het zuiden naar de hoofdstad Phnom Penh.